lifestyle

Γρηγόρης Βαλτινός: Ο ρόλος του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στο Famagusta, το love story με την Εύα Μπίθα και το bullying


Πρωταγωνιστής, θιασάρχης, σκηνοθέτης, είναι ένας καλλιτέχνης που τον αγαπάει ο κόσμος, κι εκείνος το ίδιο. Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Ζει στην Αθήνα, στη Νέα Σμύρνη. Είναι παντρεμένος κι έχει δύο γιους.

Φέτος τον απολαμβάνουμε στη σειρά «Famagusta» στο MEGA και στον ρόλο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Το «Famagusta» αποτυπώνει την ανθρώπινη τραγωδία και τον ανείπωτο πόνο που βίωσε ένας ολόκληρος λαός πριν από 50 χρόνια στην Κύπρο.

14 Αυγούστου του 1974! Ο χρόνος παγώνει για πάντα στην Αμμόχωστο. Η Τουρκία με τη δεύτερη επιχείρηση, «Αττίλας ΙΙ», καταλαμβάνει το 36,2% του νησιού και εκτοπίζει 120.000 Κύπριους.

50 χρόνια μετά, η Αμμόχωστος, η «πόλη-φάντασμα» όπως αποκαλείται το πάλαι ποτέ κυπριακό θέρετρο, αποτελεί ανοιχτή πληγή που φέρνει στο νου χιλιάδες ανθρώπινες ιστορίες ενός τόπου που αναγκάστηκε να μετοικήσει, αλλά δεν ξέχασε ποτέ!

Οι μαρτυρικές στιγμές της Κύπρου κατά την τουρκική εισβολή, αποτυπώνονται στα 24 επεισόδια της σειράς «Famagusta», στη διάρκεια των οποίων ιστορικά γεγονότα και εμβληματικές προσωπικότητες του νησιού ζωντανεύουν στη μικρή οθόνη.

Μία από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες στη σειρά εκτός από την Χαρίτα Μάντολες την οποία υποδύεται η Δέσποινα Μπεμπεδέλη, είναι ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, τον οποίο υποδύεται εξαιρετικά ο Γρηγόρης Βαλτινός.

Αρχιεπίσκοπος Μακάριος

Προκαθήμενος της αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κύπρου και Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πνευματικός άνθρωπος, μαχητής υπέρ των συμφερόντων του λαού του και ο πιο προβεβλημένος ηγέτης του ελληνισμού στη νεότερη και σύγχρονη εποχή. Υπήρξε μια προσωπικότητα εγνωσμένης αξίας σε Ευρώπη και Αμερική. Η προσπάθεια ανατροπής του Εθνάρχη του νησιού πυροδότησε την καταστροφική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του ’74. Μανιώδης καπνιστής που το πάθος του αυτό, επέσπευσε τον θάνατό του.

Καρέ καρέ η εντυπωσιακή μεταμόρφωση του Βαλτινού σε Μακάριο

Για τις ανάγκες της σειράς του MEGA, ο έμπειρος ηθοποιός, Γρηγόρης Βαλτινός, αναλαμβάνει να ενσαρκώσει τον Εθνάρχη της Κύπρου, τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Μια διαδικασία ιδιαίτερα χρονοβόρα, αλλά και απαιτητική. Η προετοιμασία του, προκειμένου να πλησιάσει εξωτερικά στο ιστορικό πρόσωπο, απαιτεί 4 ολόκληρες ώρες, ενώ όπως έχει δηλώσει ο ηθοποιός στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA και η ερμηνεία αποτελεί ένα ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα.

«Πάντα με μαγνήτιζε η προσωπικότητα του Μακαρίου. Ήταν πρόκληση, γιατί είναι επικίνδυνο να υποδύεσαι τέτοιους ρόλους με τόσες αναφορές στο πρόσωπό τους και στις ιστορίες τους, αλλά και ταυτόχρονα ήταν μια ευλογία και μια ευχαρίστηση γιατί μου αρέσει ο κίνδυνος στην δουλειά μου. Μαζί με τη Βάνα Δημήτριου και όλη την συγγραφική ομάδα και κυρίως μαζί με τον Αντρέα Γεωργίου προσπαθήσαμε να δούμε τι ήταν αυτός ο άνθρωπος, πώς ήταν μέσα του», έχει δηλώσει ο ηθοποιός.

«Είχα τρομερό δίλημμα. Έβλεπα λόγους, ντοκιμαντέρ, συμπεριφορά, συνεντεύξεις. Το δίλημμα μου ήταν αν πρέπει να κάνω μία φωτογραφική αναπαράσταση ή αν θα πρέπει να πιάσω την ψυχή αυτού του ανθρώπου. Δεν ήθελα να είμαι απόλυτα πιστός γιατί θα φανεί σαν καρικατούρα. Μπορεί κάποιος να νομίζει ότι κοροϊδεύω την γλώσσα. Με ηρέμησε ο Αντρέας. Έτρεμα στο γύρισμα. Ακόμα έχω το δίλημμα μέσα μου για το πώς έπρεπε να ενσαρκώσω τον ρόλο μου στο “Famagusta”. Ήμουν άυπνος την Δευτέρα, και είχα συντροφιά την κόλλα και τις τρίχες – που μισώ στο θέατρο. Η προετοιμασία του Μακάριου θέλει 4 ώρες κάθε μέρα πριν το γύρισμα. Μοιάζω οπτικά με τον Εθνάρχη Μακάριο», είπε ο Γρηγόρης Βαλτινός στην εκπομπή ΠΑΜΕ ΔΑΝΑΗ.

Οι πρώτες εικόνες του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου έγιναν viral, σε χρόνο μηδέν, καθώς η ομοιότητα με τον Κύπριο ηγέτη είναι χαρακτηριστική. Το πρώτο πορτρέτο του Γρηγόρη Βαλτινού με τη γενειάδα και το επανωκαλύμμαυχο αποκάλυψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, ο σκηνοθέτης της σειράς, Αντρέας Γεωργίου.

«Δεχόμουν bullying για τον πατέρα μου, με πόναγε πολύ βαθιά»

Ο Γρηγόρης Βαλτινός σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Μαμά-δες» πριν ένα χρόνο είχε αναφερθεί στα παιδικά του χρόνια, στην απουσία του πατέρα του και στα σχόλια που δεχόταν στο σχολείο.

«Δεν πέρασα ιδιαίτερα καλά στην παιδική μου και στην νεανική μου ηλικία. Ο πατέρας μου ήταν στην Αμερική και πιθανόν να μου έλειψε το πατρικό πρότυπο αλλά δεν μπόρεσα να το εντοπίσω ποτέ. Νόμιζα ότι έτσι είναι τα παιδιά, ότι είναι χωρίς πατέρα», είχε πει ο Γρηγόρης Βαλτινός.

Και συνέχισε: «Στο σχολείο βέβαια υπήρχε ένα bullying, με εκφράσεις όπως «που είναι ο πατέρας σου;» ή «γιατί δεν έρχεται να πάρεις τους βαθμούς;» και «γιατί έρχεται πάντα η μάνα σου;» και τα λοιπά. Εκεί ένιωθα πραγματικά λίγο άσχημα και έλεγα: «δεν είναι εδώ», «είναι έξω», «δουλεύει» και τέτοια. Προσπαθούσα δηλαδή να το δικαιολογήσω. Με πόναγε πολύ βαθιά, δεν με πόναγε όμως προς τα έξω ώστε να φανεί αυτό το πράγμα. Νομίζω ότι αν είναι κανείς τυχερός, όλο αυτό το μεταβολίζει πολύ θετικά. Δηλαδή αισθάνομαι ότι πραγματικά ήμουν πάρα πολύ τυχερός σε πολλά τέτοια σημεία. Δεν με στράβωσε αυτό το πράγμα ώστε να θελήσω να το ξεφορτώσω κάπου αλλού».

«Δεν υπήρχε τίποτα να συγχωρέσω. Στο παρελθόν οι άνθρωποι ήταν λιγότερο πληροφορημένοι, ήταν πιο αγρίμια και ενστικτώδεις όλοι. Δεν ήξεραν τι συνέπειες θα μπορούσε να έχει μια επιλογή τους. Τώρα είναι περισσότερο συνειδητοποιημένοι οι γονείς και αυτό είναι πολύ καλό» συμπλήρωσε, επίσης, ο Γρηγόρης Βαλτινός.

Σε άλλη του συνέντευξη στην εκπομπή «Ακόμα δεν είδες τίποτα» ο Γρηγόρης Βαλτινός, με αφορμή την επανάληψη του «Da» στο θέατρο Ιλίσια, είχε μιλήσει για τον χωρισμό των γονιών του.

«Αυτό το έργο το είχα εντοπίσει πριν χρόνια και ήθελα να μεγαλώσω για να το παίξω. Το ’Da’ είναι ένα έργο ζωής και ψυχής. Ενώ είναι δύσκολο έργο, προσωπικά δεν με δυσκόλεψε γιατί το Da είναι ο χαρακτήρας της μητέρα μου», είπε αρχικά ο Γρηγόρης Βαλτινός.

«Οι γονείς μου είχαν χωρίσει όταν ήμουν μικρός. Τον πατέρα μου τον γνώρισα στα 22 μου. Ήταν στην Αμερική γι’ αυτό. Όταν τον είδα κατάλαβα πως είχαμε συγγένεια μέσω DNA. Ακόμα ήμουν στο Εθνικό τότε. Είχαμε πολύ ωραία σχέση μετά, ερχόταν στο θέατρο και με έβλεπε».

Λίγα λόγια για τον σπουδαίο Γρηγόρη Βαλτινό

  • Ο Γρηγόρης Βαλτινός, γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου 1955 και η ηλικία του είναι 69 ετών. Το πραγματικό του επώνυμο είναι Ιωακειμίδης.
  • Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά έχει καταγωγή από την Ξάνθη, όπου έζησε μέχρι τα οκτώ του χρόνια.
  • Ο Γρηγόρης Βαλτινός σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε με άριστα. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα τραγουδιού και χορού.
  • Ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία το 1980 και σαν νέος ηθοποιός συνεργάστηκε με όλους τους θιάσους των μεγάλων πρωταγωνιστών (Φέρτη-Μερκούρη, Βουγιουκλάκη, Καρέζη-Καζάκου, Αλεξανδράκη-Γαληνέα, Γκιωνάκη, Δανδουλάκη, Καλογεροπούλου, Ντενίση κ.ά.)

  • Έχει πρωταγωνιστήσει σε όλα τα είδη θεάτρου, από το αρχαίο δράμα (Σοφοκλής, Ευριπίδης, Αριστοφάνης) ως την κωμωδία και από την πρόζα έως την επιθεώρηση και έχει διακριθεί για την ερμηνεία του, τόσο στο κλασικό όσο και στο σύγχρονο ρεπερτόριο.
  • Ο Γρηγόρης Βαλτινός έχει πρωταγωνιστήσει επίσης σε μιούζικαλ (Ο βιολιστής στη στέγη, Τσέχωφ-το μιούζικαλ).
  • Μάλιστα έχει τραγουδήσει τον ρόλο του Χριστού στην βυζαντινή όπερα του Γιάννη Μπουφίδη “Σταύρωση”, η οποία κυκλοφορεί και στη δισκογραφία, επίσης τον ρόλο του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στο ορατόριο του Γιώργου Χατζηνάσιου “Η άλωσις της Πόλεως” και τον ομώνυμο ρόλο στο ορατόριο του Μίμη Πλέσσα “Κοσμάς ο Αιτωλός”.

  • Συμμετείχε ως αφηγητής σε μεγάλα μουσικά έργα, όπως «Αξιον Εστί» των Μίκη Θεοδωράκη-Οδυσσέα Ελύτη, «Λειτουργία του Ορφέα» των Γιάννη Μαρκόπουλου-Πάνου Θεοδωρίδη, «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Γιάννη Μαρκόπουλου, σε ποίηση Διονύσιου Σολωμού, «Ωδή στον Μέγα Αλέξανδρο» των Γιώργου Χατζηνάσιου-Γιώργου Παπακώστα, «Ελλάδα- Γέννηση και Αναγέννηση των Αιώνων» των Πασχάλη Τόνιου-Γιώργου Παπακώστα.
  • Έχει πρωταγωνιστήσει σε τηλεοπτικές σειρές, όπως: «Αστροφεγγιά», «Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα», «Φάκελος Αμαζών», «Ανατομία ενός εγκλήματος», «Πρόβα νυφικού», «Ο μεγάλος θυμός», «Τα παιδιά της Νιόβης», «Έρωτας» κ.ά.
  • Με την ερμηνεία του στον Οιδίποδα τύραννο του Σοφοκλή, που παρουσιάστηκε από το Εθνικό Θέατρο, γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία και διεθνή προβολή, καθώς η πρεμιέρα της παράστασης δόθηκε το καλοκαίρι του 2000 στο Κολοσσαίο της Ρώμης, που άνοιξε με αυτή την ευκαιρία τις πύλες του ύστερα από 1.500 χρόνια. Η ίδια παράσταση παίχτηκε στη Νέα Υόρκη και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές.

Από το 1990 και μετά ο Γρηγόρης Βαλτινός έχει σκηνοθετήσει πολλές παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου. Από τους θεατρικούς του ρόλους ξεχωρίζει εκείνος του Τζορτζ στο Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ του Ε. Άλμπι, έργο που σκηνοθέτησε και παρουσίασε στο θέατρο “ΛΑΜΠΕΤΗ” αλλά και σε περιοδεία. Επίσης οκτώ χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα του Βιολιστή στη στέγη ξανάπαιξε τον “Τέβγε” στο Ηρώδειο και κατόπιν σε μία μεγάλη περιοδεία ανά την Ελλάδα.

Το 2006 τιμήθηκε από το Θεατρικό Μουσείο με το βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλου “ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΒΕΑΚΗΣ” για την ερμηνεία του στο παραπάνω μιούζικαλ.

Το love story και ο γάμος με την Εύα Μπίθα

Ο Γρηγόρης Βαλτινός και η δημοσιογράφος σύζυγός του Εύα Μπίθα αποτελούν ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια της showbiz και είναι μαζί σχεδόν 37 χρόνια.

«Φρόντιζα πάντα και ήμουν σπιτόγατος και πρόσθεσε “ήμουν πάντα εκεί όλες τις ώρες που δεν είχα πρόβα, θέατρο ή γύρισμα.

Η Εύα είναι ένας πολύ διακριτικός άνθρωπος και δεν της αρέσει καθόλου το lifestyle, όπως και εμένα. Δεν θέλησα ποτέ να βγάλω την προσωπική μου ζωή στη δημοσιότητα και ειλικρινά με ενοχλεί η έννοια του lifestyle, γιατί αισθάνομαι ότι είναι εντελώς άλλο επάγγελμα από το δικό μου. Μου φαίνεται τελείως ρηχό να ασχολούμαι με το πόσο βαθύ είναι το μπικίνι της μίας, ή πως πέρασε τις διακοπές της στο νησί των ανέμων.

Για να καταλάβεις, στη Μύκονο είχαμε πάει μια φορά πριν από δεκαπέντε χρόνια με ένα φιλικό ζευγάρι και πραγματικά φρίκαρα με όλη αυτή την επιδειξιομανία. Μου φαινόταν αδιανόητο που στήνονται μπροστά στους φωτογράφους να βγουν μια φωτογραφία για να της δημοσιεύουν μετά τα περιοδικά», έχει πει σε συνέντευξή του.

Το αστείο που τους έφερε πιο κοντά ήταν ότι το κασετοφωνάκι της δεν είχε γράψει τίποτα. Έτσι συναντήθηκαν και δεύτερη φορά. Ο ίδιος έχει πει σχετικά: «Είναι αλήθεια ότι είχαμε μια ατυχία με τις μπαταρίες αλλά σε καμία περίπτωση δεν το έκανε επίτηδες. Με είχε βάλει στο μάτι, όπως βάζουν τα κορίτσια τον George Clooney, γιατί μου αρέσει να την πειράζω. Δεν ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Και ίσως γι’ αυτό ο Θεός προκάλεσε αυτό το μικρό ατύχημα με τις μπαταρίες γιατί κατάλαβε ότι χρειαζόμασταν και μια δεύτερη ματιά.

Ο γάμος μας πέρασε κάποια σκαμπανεβάσματα κατά καιρούς, αλλά ποτέ δεν φτάσαμε στο σημείο να πούμε ότι χωρίζουμε. Θεωρώ ότι είμαστε αρκετά ψύχραιμο ζευγάρι. Αν πραγματικά θέλεις να μείνεις μαζί με τον άνθρωπό σου, και ανέχεσαι πράγματα και φροντίζεις να διορθωθείς. Και τελικά μπορεί να σου κάνει καλό αυτή η άσκηση, γιατί βελτιώνεσαι. Από προσωπική εμπειρία μπορώ να σου πω ότι ο γάμος μου με έκανε πολύ καλύτερο άνθρωπο και σίγουρα σοφότερο».

Ο Γρηγόρης Βαλτινός και οι γιοι του, Νικηφόρος (32 σήμερα) και Γιάννης (28 σήμερα), το 2014

Για τα παιδιά του ο Γρηγόρης Βαλτινός έχει πει: «Η ευλογία για έναν γονιό είναι να δει τα παιδιά του, αυτοδύναμα κυρίως πνευματικά. Δεν ήθελα τα παιδιά μου να ασχοληθούν με την τέχνη γιατί είναι μια πάρα πολύ δύσκολη δουλειά και απαιτεί θυσίες. Ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος και στα παιδιά των γνωστών ηθοποιών, ο ανταγωνισμός είναι ανάμεσα στους γονείς. Είναι άδικο αυτό.»

Και κατέληξε: «Είναι δύο υπέροχα παιδιά τα οποία πολλές φορές με έχουν σώσει από πολλές κακοτοπιές και από πολλές επιλογές. Υπάρχει βέβαια το θαύμα της ζωής που είναι η γυναίκα. Πραγματικά ζηλεύω τις γυναίκες που φέρνουν μια νέα ζωή στον κόσμο», είχε εξομολογηθεί ο Γρηγόρης Βαλτινός όταν βρέθηκε στο Στούντιο 4.

Είχε αρνηθεί το ρόλο του Μαρκορά στους «Δυο Ξένους»

O Γρηγόρης Βαλτινός θα ήταν ο Κωνσταντίνος Μαρκοράς της σειράς «Δυο Ξένοι». Είχε μάλιστα πει χαρακτηριστικά: «Όχι, δεν μετάνιωσα που δεν αποδέχτηκα το ρόλο. Ίσως είναι ένα είδος σίριαλ, το οποίο δεν μου πάει πάρα πολύ, δηλαδή θα ήθελα κάτι πιο ήπιο, από πλευράς κωμωδίας, κάποια κομεντί ας πούμε.

Μπορεί να το μετανιώσεις που δεν μπόρεσες να το κάνεις, αλλά αν το κρίνεις και το συγκρίνεις με τις συνθήκες τις εποχής, το ότι δεν μπορούσα να το κάνω, δεν το μετανιώνεις. Λες “έτσι έπρεπε να γίνει”. Έπειτα, πιστεύω πως ότι είναι να γίνει, γίνεται. Το ένα τραβάει από εδώ, το άλλο τραβάει από εκεί, υποχρεώσεις, ο δρόμος ο διαφορετικός που πήρες, αυτά που θες να κάνεις. Είναι η συνισταμένη, ο συσχετισμός των δυνάμεων βγάζει τελικά αυτό που πρέπει να κάνεις και να επιλέξεις».

 



Source link

sporadesnews
the authorsporadesnews

Αφήστε μια απάντηση