Τα αεροπλάνα με πτέρυγες που αλλάζουν γεωμετρία και πάλλονται ακούγονται περισσότερο σαν ταινία κινουμένων σχεδίων παρά αεροδιαστημική τεχνολογία, αλλά οι μεγαλύτεροι αεροναυπηγοί στον κόσμο και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού επισπεύδουν πρωτότυπα που θα μπορούσαν να διαμορφώσουν την επόμενη γενιά επαγγελματικών και εμπορικών αεροσκαφών με εντελώς αντισυμβατικούς τρόπους. Το Robb Report αναλύει την αποστολή τους.
Airbus: Κέρδισε νέα παραγγελία της Japan JAL’s για 21 αεροπλάνα
Σκοπός είναι να καταστήσει τα αεροσκάφη εξαιρετικά πιο αποδοτικά σε καύσιμα και να βοηθήσει στην εκπλήρωση της υπόσχεσης βιωσιμότητας της πολιτικής αεροπορίας να είναι ουδέτερη από εκπομπές άνθρακα έως το 2050. Στην Ευρώπη, η Airbus σχεδιάζει ριζικές διαμορφώσεις πτερυγίων, συμπεριλαμβανομένης μιας που αλλάζει μορφή για να αντιμετωπίσει τις αναταράξεις, ενώ η Boeing έχει συνεργαστεί στο X-66 της NASA , ένα πειραματικό αεροπλάνο που βασίζεται σε αντηρίδες, για να υποστηρίζει ασυνήθιστα μακριά και λεπτά φτερά.
Το Extra Performance Wing που αναπτύσσει η Airbus «μιμείται τα φτερά ενός πουλιού και προσαρμόζεται αυτόματα για να μεγιστοποιήσει την αεροδυναμική ροή», είπε στο Robb Report ο Σεμπαστιέν Μπλαν, τεχνικός διευθυντής της πτέρυγας για το έργο, μέρος του προγράμματος Airbus UpNext.
Οι πτητικές δοκιμές για το φτερό μήκους 50 μέτρων που αλλάζει σχήμα θα ξεκινήσουν τον επόμενο χρόνο με ένα τζετ Cessna Citation VII. «Όπως ένα πουλί, προσαρμόζεται δυναμικά στις συνθήκες, χρησιμοποιώντας τεχνολογίες ενεργού ελέγχου», εξηγεί ο Μπλαν. Και τα αναδιπλούμενα ακροπτερύγια, μια βοηθητική σχεδίαση, θα επιτρέψουν αυξημένη απόδοση ενώ θα ταιριάζουν στους περιορισμούς των πυλών του αεροδρομίου.
Και η NASA στο παιχνίδι
Τα λεπτά, επιμήκη φτερά είναι επίσης αναπόσπαστο μέρος του X-66A, μιας ιδέας της Boeing που η NASA έδωσε το πράσινο φως πέρυσι ως μέρος του προγράμματος Sustainable Flight Demonstrator.
Αιχμή του δόρατος του σχεδίου 1,15 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε ένα χρονοδιάγραμμα επτά ετών, θα είναι ένα αεροσκάφος MD-90 , που η Boeing θα τροποποιήσει , μειώνοντας την άτρακτο και τοποθετώντας τους κινητήρες κάτω από αυτό που αποκαλεί Transonic Truss-Braced Wing, το οποίο, όπως υποδηλώνει το όνομα, βασίζεται σε ένα σετ αεροδυναμικών αντηρίδων.
«Στόχος μας ήταν να αναπτύξουμε ένα πιο βιώσιμο αεροπλάνο που θα μπορεί να αντικαταστήσει τα σημερινά αεροσκάφη μονού διαδρόμου [θέσεων]», είπε στο RR ο Μπρεντ Κομπλέι, διευθυντής έργου X-66A της NASA, προσθέτοντας ότι τα τελευταία ευθύνονται για σχεδόν το ήμισυ των παγκόσμιων εκπομπών αερίων (σε πτήσεις). «Με προηγμένη πρόωση και ελαφρύτερα υλικά, πιστεύουμε ότι θα έχει 30% μείωση στην κατανάλωση καυσίμου».
Ο στόχος της βιομηχανίας να επιτύχει την ουδετερότητα άνθρακα τα επόμενα 26 χρόνια αντιμετωπίζει ισχυρούς …αντίθετους ανέμους μόνο ως προς το κόστος. Ωστόσο, με τέτοιες out-of-the-box ιδέες στις οποίες πειραματίζονται μερικοί από τους μεγαλύτερους καινοτόμους αεροδιαστημικής στον κόσμο, άλλοι μπορεί σύντομα να παρακινηθούν να κερδίσουν τα δικά τους εύσημα βιωσιμότητας.
Πηγή: ΟΤ
