Ο Νίκος Τσάρας (1774 – Ιούλιος 1807), γνωστότερος ως Νικοτσάρας, ήταν ένας από τους σημαντικότερους και ηρωικότερους προεπαναστατικούς αρματολούς του Ολύμπου, δήλωσε στην ΕΡΤ3 ο Νίκος Τάχατος, συγγραφέας και φιλόλογος.
Γεννήθηκε το 1774 στο χωριό Γιαννωτά, στις πλαγιές του Ολύμπου. Πατέρας του ήταν ο κλέφτης κι αρματολός Πάνος Τσάρας. Σε ηλικία 18 ετών, μετά τη δολοφονία του πατέρα του, κατέφυγε μαζί με τον αδερφό του Κώστα, στη φιλική προς την οικογένειά του φατρία των Λαζαίων, και με τη βοήθειά τους έγινε αρχηγός του αρματολικιού στο Βλαχολίβαδο, οπότε και διακρίθηκε για τη φιλοτιμία του, την αφιλοχρηματία του και τα σωματικά του χαρίσματα. Απέδειξε ότι είχε ηγετικά προσόντα όταν βρέθηκε στη δίνη της βεντέτας της οικογένειάς του με τον κλεφτοκαπετάνιο Βλαχοθόδωρο, και όταν ξεσήκωσε την περιοχή του Ολύμπου κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου το 1792, εναντίον των πασάδων της Μακεδονίας.
Η δράση του Νικοτσάρα συνεχίστηκε, τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα. Έγινε υπαρχηγός στον πειρατικό στόλο του Γιάννη Σταθά και πέτυχε καίρια πλήγματα κατά του τουρκικού στόλου στη Μακεδονία και την Εύβοια. Η μοίρα του δεν ήθελε να πάρει μέρος στον Απελευθερωτικό Αγώνα του 1821, καθώς τραυματίστηκε θανάσιμα από πυροβολισμό Οθωμανών στην παραλία κοντά στο Λιτόχωρο, τον Ιούλιο του 1807, λίγο μετά τη νίκη του επί ισχυρής δύναμης Τουρκαλβανών στις ακτές της κωμόπολης. Ο Νικοτσάρας πέθανε στο καράβι του και ενταφιάστηκε στη Σκιάθο, κοντά στη Μονή της Ευαγγελίστριας, όπου υπάρχει και το λεγόμενο «ρέμα του Νικοτσάρα».
Ρεπορτάζ Β. Μητρούσιας
