Οι ακανόνιστες βροχοπτώσεις στα νοτιοδυτικά της Κίνας δεν συνέβαλαν στην υλοποίηση του σχεδίου για «πρασίνισμα» της τοπικής ενεργοβόρας και ρυπογόνου βιομηχανίας αλουμινίου που αντιπροσωπεύει σχεδόν το 60% της παγκόσμιας παραγωγής και, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, εκπέμπει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από ό,τι ολόκληρη η Αυστραλία.
Δελεασμένος από τις επίσημες υποσχέσεις για φθηνή υδροηλεκτρική ενέργεια, ο όμιλος China Hongqiao, αλλά και μια σειρά από άλλες μεταλλευτικές εταιρείες που εξαρτώνται από την ενέργεια που παράγεται από καύση άνθρακα, πριν από αρκετά χρόνια άρχισαν να μεταφέρουν 6,56 εκατομμύρια μετρικούς τόνους δυναμικότητας -περίπου το 15% της συνολικής παραγωγής της Κίνας- από τα βόρεια της χώρας στην ορεινή επαρχία Γιουνάν, γνωστή για το τσάι, τον καφέ και τα άγρια μανιτάρια.
Η ευκαιρία να μειωθεί το κόστος του ρεύματος και να βοηθηθεί ο κλάδος που προκαλεί τη μεγαλύτερη ρύπανση του περιβάλλοντος αλλά και να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη φαινόταν ένα ασφαλές στοίχημα. Αλλά καθώς τα ποτάμια και οι ταμιευτήρες του Γιουνάν «στέρευαν» εν μέσω περιορισμένων βροχοπτώσεων, τις οποίες ορισμένοι ειδικοί αποδίδουν στην κλιματική αλλαγή, το ίδιο μειώθηκε και η αξιοπιστία της ηλεκτρικής ενέργειας.
Σύμφωνα με το Reuters, η ανεπαρκής υδροηλεκτρική ενέργεια είχε ως αποτέλεσμα μόνο λίγο πάνω από το ήμισυ της προγραμματισμένης μεταφοράς της παραγωγικής ικανότητας αλουμινίου στη Γιουνάν να έχει υλοποιηθεί. Ορισμένες μεταλλουργικές επιχειρήσεις επιβραδύνουν ή περιορίζουν τα ήδη καθυστερημένα σχέδιά τους και άλλες αναζητούν εναλλακτικές τοποθεσίες.
«Οι διακοπές ρεύματος τα τελευταία δύο χρόνια κατέστησαν σαφές ότι η Γιουνάν δεν μπορεί να διατηρηθεί ως μια σημαντική παραγωγική περιοχή», δήλωσε ανώνυμα στο Reuters στέλεχος της βιομηχανίας της Γιουνάν.
Παρά την αυξανόμενη ζήτηση για προϊόντα χαμηλών εκπομπών άνθρακα και τα ισχυρά κέρδη της βιομηχανίας τα τελευταία χρόνια, οι μεταλλουργικές επιχειρήσεις της Γιουνάν έπρεπε να μειώσουν την παραγωγή κατά 10% έως 40%.
Ο Muyi Yang, επικουρικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Σίδνεϊ που ερευνά την ενεργειακή πολιτική, είπε ότι τυχόν διακοπές του εφοδιασμού θα καθυστερούσαν την ευρύτερη ενεργειακή μετάβαση της Κίνας, επειδή το αλουμίνιο χρησιμοποιείται σε πολλές καθαρές τεχνολογίες.
Εκτός από την παρεμπόδιση των κλιματικών στόχων της Κίνας, η κρίση στην υδροηλεκτρική ενέργεια έχει προκαλέσει αστάθεια στις παγκόσμιες τιμές του αλουμινίου και θέτει σε κίνδυνο τη δυνατότητα των παραγωγών να επωφεληθούν από τη ζήτηση για «πράσινο» μέταλλο, σύμφωνα με αναλυτές και πηγές της βιομηχανίας.
Το σχέδιο της Hongqiao να μεταφέρει σχεδόν 4 εκατομμύρια τόνους παραγωγής από την επαρχία Σαντόνγκ στη Γιουνάν περιλάμβανε την κατασκευή δύο εργοστασίων κοντά στα σύνορα του Βιετνάμ, στους νομούς Wenshan και Honghe, το καθένα με χωρητικότητα περίπου 2 εκατομμυρίων τόνων.
Το εργοστάσιο Wenshan των 17 δισεκατομμυρίων γουάν (2,35 δισεκατομμύρια δολάρια) άνοιξε το 2020 και επρόκειτο να φτάσει σε πλήρη δυναμικότητα τον Αύγουστο του 2022, είπε ο διευθυντής του βιομηχανικού πάρκου όπου βρίσκεται, μιλώντας στα κρατικά μέσα ενημέρωσης το 2021. Αλλά η ασταθής υδροηλεκτρική ενέργεια το απέτρεψε.
Στο Honghe, η παραγωγή επρόκειτο να ξεκινήσει τον Μάρτιο του 2023. Ωστόσο, η παραγωγική ικανότητα προβλέπεται να φτάσει σε μόλις 500.000 τόνους στα μέσα του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με πηγή του Reuters.
Πράσινα όνειρα
Η παραγωγή αλουμινίου αντιπροσωπεύει περίπου το 3% της παγκόσμιας άμεσης παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα από βιομηχανίες, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας.
Για την Κίνα, αυτό σήμαινε ότι το «πρασίνισμα» του κλάδου θα ήταν ζωτικής σημασίας για τους στόχους της, που επισημοποιήθηκαν το 2020, να διασφαλίσει ότι οι εκπομπές άνθρακα της χώρας κορυφώνονται μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας και να φτάσουν στο καθαρό μηδέν έως το 2060.
Μέρος της γοητείας του αλουμινίου που κατασκευάζεται από υδροηλεκτρική ενέργεια ή άλλη καθαρή ενέργεια είναι ότι οι παραγωγοί μπορεί να είναι σε θέση να χρεώνουν ασφάλιστρα καθώς οι παγκόσμιοι κατασκευαστές αυξάνουν τα πρότυπα άνθρακα για υλικά, αν και μόνο ένα μικρό ποσοστό πράσινου αλουμινίου προσελκύει αυτήν τη στιγμή τέτοια πριμοδότηση.
Εκτός από την Hongqiao, παραγωγοί συμπεριλαμβανομένου του ηγέτη της βιομηχανίας Aluminium Corporation of China, γνωστή ως Chinalco, προσελκύθηκαν στην Γιουνάν από την προσφορά των επαρχιακών αρχών για μειωμένη πράσινη ενέργεια στα 0,25 γουάν ανά κιλοβατώρα (kWh), λιγότερο από τα μισά από αυτά που πλήρωναν στη βόρεια Κίνα.
Η Chinalco ανακοίνωσε το 2018 ότι θα μεταφέρει 1,2 εκατομμύρια τόνους στη Γιουνάν.
Πλέον όμως οι αναλυτές αναμένουν μεγαλύτερη παραγωγική ικανότητα να μεταφερθεί στη βορειοδυτική Κίνα, όπου υπάρχει μεγαλύτερη πρόσβαση στην ενέργεια, συμπεριλαμβανομένου του άνθρακα που μπορεί να εξασφαλίσει σταθερό εφοδιασμό για τις μεταλλουργικές επιχειρήσεις
Τον Μάιο του 2023, ο πρόεδρος του ομίλου Shandong Chuangxin, Weiqiao Zhang Bo, ανακοίνωσε σχέδια για την κατασκευή μιας πράσινης βάσης αλουμινίου στην Εσωτερική Μογγολία, που θα τροφοδοτείται από αιολική και ηλιακή ενέργεια. Το ερώτημα είναι μήπως κι αυτές οι εξαγγελίες τελικά μείνουν στα χαρτιά όπως έγινε και με πολλές επιχειρήσεις που στόχευαν στο «πράσινο αλουμίνιο». Ο χρόνος θα δείξει…
Πηγή: ΟΤ
