Το Ίδρυμα Αγωγής Ανηλίκων Αρρένων Βόλου, είναι μία αχτίδα ελπίδας για τα παιδιά μέσω διαπαιδαγώγησης και εξωστρέφειας. Πρόκειται για τη μοναδική δομή επανεκπαίδευσης ανήλικων παραβατών που μετρά πάνω από μισό αιώνα λειτουργίας. Είναι ένας ενιαίος χώρος με κανόνες και όχι φυλακή που στόχο έχει να βοηθήσει παιδιά που είναι εκεί για μικρά αδικήματα και έχουν εγκαταλείψει το σχολείο, να μορφωθούν και ν επανενταχθούν στην κοινωνία.
Σύμφωνα με την κα Ελπίδα Πανάγου, διευθύντρια δομών εκπαίδευσης ιδρύματος αγωγής ανηλίκων αρρένων Βόλου,
στο Ίδρυμα που φιλοξενούνται 40 παιδιά από όλη την Ελλάδα, λειτουργεί εδώ και χρόνια τετραθέσιο Δημοτικό με πλούσια δράση, ενώ λειτουργεί και παράρτημα του 7ου Γυμνασίου Βόλου για παιδιά γυμνασίου, δημιουργώντας σημαντικές προοπτικές στην προσπάθεια κοινωνικής επανένταξης των τροφίμων στην κοινωνία. Όπως τόνισε, το δικαίωμα της εκπαίδευσης είναι αναφαίρετο για όλους τους πολίτες της χώρας, ανεξάρτητα από αδικήματα και ποινές. “Στον έξω κόσμο τα παιδιά αυτά είχαν κακή σχέση με το σχολείο, δεν τα πήγαν καλά κι ούτε το σχολείο με αυτούς, δεν υπάρχει ελάφρυνση της ποινής τους, οπότε τα παιδιά έχουν εσωτερικά κίνητρα για να παρακολουθήσουν το σχολείο, να ανακαλύψουν τις δεξιότητές τους και να επενδύσουν στη ζωή για να προχωρήσουν…όταν λες δεν αποδέχομαι την πράξη σου , εσένα όμως σε αποδέχομαι ως άνθρωπο που υποφέρεις, τότε όλα πάνε καλύτερα”, κατέληξε η κα Πανάγου.
Όπως τόνισε ο κ. Αλέξανδρος Στάμου, ψυχολόγος, αναπληρωτής προϊστάμενος διεύθυνσης του ιδρύματος, μεγάλη σημασία δίνεται στην εκπαίδευση των τροφίμων, ενώ εφαρμόζονται αναμορφωτικά προγράμματα που διαφοροποιούνται σαφώς από εκείνα που προσφέρει το σωφρονιστικό σύστημα, καθώς δίνεται στα παιδιά αυτά μεγαλύτερη πρόσβαση στην τοπική κοινωνία, αφού έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν εντός ή εκτός της πόλης αλλά και να ασχοληθούν και με άλλες δραστηριότητες για την καλύτερη ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία.
Άλλωστε, όπως τόνισαν τα δύο στελέχη του ιδρύματος, υπάρχουν πολλά παραδείγματα παιδιών που επανεντάχθηκαν στο κοινωνικό σύνολο ομαλά και μέχρι και σήμερα επικοινωνούν μαζί τους, αφού δεν ξεχνούν ποτέ ότι ο ρόλος του ιδρύματος είναι διαπαιδαγωγικός και όχι τιμωρητικός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, πολλά από τα παιδιά εκτίοντας την ποινή τους, να επανέρχονται με επιτυχία στο κοινωνικό σύνολο, βρίσκοντας εργασία κι επιστρέφοντας στην κανονικότητα.
