Παρουσιάζεται αύριο στο δημαρχείο του Βόλου το Master plan της ΔΕΥΑΜΒ. Η παρουσίαση θα γίνει από τους μελετητές, παρουσία του δημάρχου Αχιλλέα Μπέου.
Σε σημερινή ανακοίνωσή τους οι δημοτικοί σύμβουλοι της “Συμμαχίας για το Βόλο” και μέλη της κίνησης “Ενεργοί Πολίτες”, Στέλιος Λημνιός και Μάρκος Βαξεβανόπουλος που το μελέτησαν παρατηρούν μεταξύ άλλων ότι η οικονομική κατάσταση της επιχείρησης δεν βοηθά να υλοποιηθεί έγκαιρα το σχέδιο, απουσιάζουν έργα αποταμίευσης νερού στον ορεινό όγκο, αξιοποιούνται πηγές που υδροδοτούν κοινότητες που δεν έχουν καν ερωτηθεί κ.α.
Ειδικότερα αναφέρουν:
Το master plan της ΔΕΥΑΜΒ αποτελεί μία μελέτη που συνέταξε ένα μελετητικό γραφείο και είχε ως σκοπό να ερευνήσει το υδατικό δυναμικό του Δήμου Βόλου και να προτείνει μακροχρόνια και βραχυχρόνια έργα. Αυτή η μελέτη άργησε να βγει στη δημοσιότητα. Αυτό το πολυδιαφημισμένο σχέδιο αντιμετώπισης των υδροδοτικών αλλά και αρδευτικών αναγκών του πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου για καιρό κρατούνταν σε συρτάρια μακριά από την κριτική των πολιτών. Ευτυχώς παρουσιάζεται αύριο Τετάρτη 11-12-2024 στις 18:00 στο Δημαρχείο του Βόλου.
Το σχέδιο αυτό έχει ορίζοντα υλοποίησης μέχρι την δεκαετία 2040-2050 με αρχική φάση τα έργα μέχρι το 2030 και ενδιάμεση τα έργα από 2030 ως 2040. Η κοστολόγηση του εκτιμάται στα 126 εκατομμύρια ευρώ. Στο ποσό αυτό περιλαμβάνονται όλες οι μελέτες και τα έργα που προτείνονται.
Γενικές παρατηρήσεις
- Η σημερινή οικονομική κατάσταση της κοινωφελούς επιχείρησης δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για έγκαιρη υλοποίηση των στόχων. Οι βεβαιωμένες οικονομικές υποχρεώσεις προς τρίτους ξεπερνούν τα 34 εκατομμύρια ευρώ, ενώ μια ρεαλιστική προσέγγιση στα καθυστερημένα προσδοκώμενα έσοδα από προηγούμενα χρόνια (που η σημερινή πλειοψηφία εκτιμά σε 19 εκατομμύρια), οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η υστέρηση-έλλειμμα- στο ταμείο της ΔΕΥΑΜΒ ξεπερνά τα 42 εκατομμύρια ευρώ.
- Απουσιάζουν έργα αποταμίευσης νερού στον ορεινό όγκο και γενικά ορεινής υδρονομίας. Τέτοια έργα που δεν θα στερήσουν το νερό από τις τοπικές κοινότητες και θα έχουν προοπτική πολλών δεκαετιών.
- Απουσιάζουν επίσης σύγχρονες μέθοδοι αποταμίευσης νερού στους υδροφορείς, που ονομάζονται «τεχνητός εμπλουτισμός υδροφορέων».
- Περιγράφεται με “κυνικό” τρόπο η αξιοποίηση γνωστών πηγών, από τις οποίες αντλούν την παραγωγική τους ικανότητα, αλλά και την επιβίωση τους οι κάτοικοι των γύρω χωριών. Χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια ενημέρωση, χωρίς κάποιου είδους κοινωνική συμφωνία.
- Η περιβαλλοντική αδειοδότηση επιχειρείται να ολοκληρωθεί χωρίς διαβούλευση, με αδιαφανείς και ανησυχητικές διαδικασίες.
- Ενώ το έργο ανασύστασης της Κάρλας έγινε με κύριο σκοπό την υδροδότηση του Βόλου, η αναφορά σ’ αυτό είναι γενικόλογη και αόριστη αφού τα σχετικά έργα εντάσσονται -χωρίς εκτίμηση ποσοτήτων- στα βραχυπρόθεσμα πλάνα και παραδόξως αναφέρονται και στον πίνακα της δεκαετίας 2040-2050.
- Τέλος αξίζει να αναφερθεί η αδιαφορία της ΔΕΥΑΜΒ στην πρόταση για παροχή ποιοτικού-πηγαίου νερού από δημόσιες βρύσες κατά μήκος των χειμάρρων Κραυσίδωνα και Άναυρου.
Συμπεράσματα
Για τους προαναφερθέντες λόγους, οικονομικούς, περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς, το πολυδιαφημισμένο master plan, το πιο πιθανό είναι να παραμείνει στα χαρτιά, όπως έγινε με την υδροδότηση από την Κάρλα, όπως έγινε με την ανυπαρξία έργων ταμίευσης νερού σε φράγματα και ορεινούς ταμιευτήρες, παρά το γεγονός ότι για τις μελέτες αυτές δαπανήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Επιπλέον, η δημιουργία του Οργανισμού Διαχείρισης Υδατικών Πόρων της Θεσσαλίας είναι ήδη μια πραγματικότητα που θα διαχειριστεί την άρδευση σε όλη την περιφέρεια. Αυτό το γεγονός όμως είναι πιθανό να δημιουργήσει αντιπαραθέσεις στη διαχείριση των πηγών που η ΔΕΥΑΜΒ επέλεξε να αξιοποιήσει με σκοπό την ύδρευση του Βόλου, καθώς τα νερά αυτά χρησιμοποιούνται ως τώρα με κύρια χρήση την άρδευση.
Σύμφωνα με την ΔΕΥΑΜΒ, για την αποκατάσταση των κατεστραμμένων υποδομών της από τις πλημμύρες του 2023, απαιτούνται 30 εκατομμύρια ευρώ και μέχρι σήμερα έχουν δοθεί μόνο 8 εκατομμύρια. Αυτό φανερώνει την αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να σταθεί αποτελεσματικά ως αρωγός στη ΔΕΥΑΜΒ. Ταυτόχρονα όμως, αυτή η οικονομική αδυναμία του κρατικού μηχανισμού, προδιαγράφει αρνητικά και τις πιθανότητες χρηματοδότησης του master plan.