Ο Αιμίλιος Χειλάκης ήταν καλεσμένος το βράδυ της Τετάρτης 2/10 στην εκπομπή της Αθηναΐδας Νέγκας «Καλύτερα Αργά» και αποκάλυψε ποικίλες πτυχές της προσωπικής ζωής του, αλλά και της επαγγελματικής πορείας του.
Αρχικά, ο γνωστός ηθοποιός, μιλώντας για τα παιδικά του χρόνια και κάνοντας μια σύγκριση με τα παιδιά του σήμερα, είπε: «Δεν ξέρω αν είμαι καλός καλλιτέχνης αλλά είμαι καλός συνάδελφος και επαγγελματίας. Με ενδιαφέρει το ευ ζην την ώρα της δουλείας των ανθρώπων που με έχουν εμπιστευτεί… Ήμουν ένα παιδί αφηρημένο, σκληρό, διαρκώς θυμωμένο που μεγάλωσα στην πλατεία Αττικής που αυτό που λέγαμε εμείς τώρα βία ήταν καθημερινότητά μας. Υπάρχει ακόμα θυμός μέσα μου, γιατί δεν υπάρχει τίποτα υπέρ του ανθρώπου που δουλεύει… Πρώτα πλακωνόμασταν και μετά λέγαμε “ποιο είναι το όνομά σου”. Αλλά δεν ήταν bullying. Δεν ήμασταν συμμορία! Δεν ασκούσαμε βία σε αυτούς που δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν. Δεν πηγαίναμε να επιβληθούμε, συνομιλούσαμε με τη δύναμή μας. Αν είναι να μαλώσω με κάποιον θα είναι με κάποιον που είμαστε ίσα».
Στη συνέχεια, ο Αιμίλιος Χειλάκης αποκάλυψε το λόγο που αποφάσισε να ακολουθήσει το επάγγελμα του ηθοποιού: «Αποφάσισα να γίνω ηθοποιός για λόγους κοινωνικοποίησης όταν άλλαξα σχολείο. Διαρκώς αναρωτιέμαι γιατί είμαι ακόμα ηθοποιός. Πρέπει να αποδείξεις διαρκώς κάτι, την χρησιμότητά σου. Όταν αυτό γίνεται επί του πρακτέως, είναι ωραίο. Στη Β’ Λυκείου όταν είπα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός έγινε για λόγους διαφοροποίησης από την ομάδα των άλλων παιδιών. Πας να πουλήσεις μούρη. Συνειδητοποίησα επίσης, γιατί ήμουν πολύ πολιτικοποιημένο παιδί από μικρός, ότι μπορώ να μιλήσω για την πολιτική , δηλαδή την πολιτεία μας, πώς ζούμε μέσα από μια τέχνη που λέγεται θέατρο. Έχει πλάκα, είναι ωραίο, ασχολείσαι με κάτι που έχει ακρίβεια και περνάς κάτι μέσα από αυτό».
Ο γνωστός πρωταγωνιστής, με τη συζήτηση να περνάει σε πιο πολιτικό επίπεδο, τόνισε: «Δεν αγαπώ τους πολιτικούς μας αρχηγούς… Δεν έχουμε πολιτικούς αρχηγούς με ιδεολογικό υπόβαθρο. Οι Έλληνες είμαστε συναισθηματικοί με τα πολιτικά μας πιστεύω. Ακόμα κουβαλάμε τα φιλεμφυλιακά μας πρότυπα. Αν τα χειριστούμε σωστά, γίνονται πολύτιμα. Αν τα αφήσουμε εντελώς στην άκρη θα μας βρουν χειρότερα, όπως και μας βρήκαν τα τελευταία 10 χρόνια. Υπάρχει πόλωση. Δεν μπορεί η στήριξη της ιδέα να στηρίζεται μόνο στην ακροδεξιά.
Ανησυχώ γιατί δεν μπορεί το αντίπαλο δέος της συντήρησης στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή να αρθρώσει πολιτικό λόγο. Γενικά στην Ευρώπη το αντίπαλο δέος της συντήρησης, αν το ορίσουμε ως προοδευτικά κόμματα, δεν ορίζουν τι ακριβώς είναι αυτή η πρόοδος που ευαγγελίζουν… Θα είναι πολύ προοδευτικό το να απαγορεύσεις να μιλάς άσχημα για τα σώματα ασφαλείας. Το να απαγορεύσεις μια απλή λέξη της καθομιλουμένης είναι φασισμός».
Ακόμη, ο Αιμίλιος Χειλάκης δήλωσε: «Μεγαλώνοντας αντιλαμβάνομαι διαφορετικά την πατρίδα μας. Η πατρίδα μας έχει μέσα ανθρώπους που είναι διαφορετικοί από εμάς, από το γενικό σύνολο. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν διαφορετική σεξουαλικότητα. Άνθρωποι που αντιλαμβάνονται διαφορετικά τον εαυτό τους σε σχέση με το φύλο. Δεν είναι μόνο βιολογικά το φύλο, είναι και το φύλο που θα ήθελα να είμαι ή να ανήκω ή να μην ανήκω. Μπορεί να γεννήθηκα με βιολογικά με συγκεκριμένα χρωμοσώματα άλλα θα ήθελα αλλιώς. Μπορεί να είμαι ένας μετανάστης που δεν ήθελα να είμαι εδώ, με κρατήσατε. Μπορείτε να με ενσωματώσετε στο κοινωνικό σύνολο, ώστε να μην είμαι παραβάτης συνεχώς; Δεν μπορώ να μπω στη διαδικασία να ξεχωρίσω τους ανθρώπους βάσει της θρησκευτικής τους ιδέας. Το κάνουν από μόνοι τους οι ίδιοι, εγώ δε θα το κάνω ποτέ. Δεν θα ξεχωρίσω κάποιον Χριστιανό από Μουσουλμάνο. Δεν είμαι Χριστιανός ούτε Μουσουλμάνος! Η λέξη άθεος είναι λάθος. Δεν με ενδιαφέρει το ότι δεν υπάρχει Θεός».
Τέλος, ο Αιμίλιος Χειλάκης, όσον αφορά τη σχέση του με την επί χρόνια σύζυγό του Αθηνά Μαξίμου, σημείωσε: «Είμαστε οικογένεια, εγώ η σύζυγός μου και το σκυλάκι μας. Δεν κάναμε παιδιά, δεν μπορέσαμε, μετά τελείωσε. Αλλά είμαστε οικογένεια! Αυτός που λέει ότι δεν είναι οικογένεια, δεν αντέχει ούτε τα έντερά του. Βλέπουν εμένα και την Αθηνά που προσπαθούμε να περάσουμε όσο πιο καλά μπορούμε μεταξύ μας και τους άλλους και αυτοί δεν είναι. Είναι χοντρό αυτό που λέω αλλά εμείς είμαστε καλά που η οικογένειά μας είναι αυτής της δυαδικότητας. Οι άλλοι δεν είναι καλά και προβάλλουν σε εμάς το “είστε σίγουρα καλά;”».
