Τη διαφωνία του με την πρόταση της πλειοψηφίας επί του χρονοδιαγράμματος για το συνέδριο και την εκλογή προέδρου και ΚΕ, εξέφρασε ο Παύλος Πολάκης στη συνεδρίαση του οργάνου, καταθέτοντας παράλληλα πρόταση για την επίσπευση των διαδικασιών προκειμένου να μην παρατείνεται η σημερινή εσωκομματική κατάσταση.
Ο κ. Πολάκης, που ανήρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σημεία της τοποθέτησης του, προτείνει το εξής χρονοδιάγραμμα:
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
«1. 29/09/2024 Κατάθεση υποψηφιοτήτων (μοναδική προϋπόθεση οι 30 υπογραφές)
2. 05/10/2024 Διαρκές συνέδριο (με τους ίδιους συνέδρους με τον Φεβρουάριο) για ανακήρυξη υποψηφιοτήτων.
3. 03/11/2024 Α΄ ψηφοφορία για πρόεδρο
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
4. 10/11/2024 Β΄ ψηφοφορία για πρόεδρο».
Επιπλέον, κάλεσε «τους πάντες, με πρώτους τους υποψήφιους προέδρους, να δηλώσουν από σήμερα τα εξής δύο πράγματα: πρώτον, ότι θα σεβαστούν το αποτέλεσμα, όποιο και αν είναι αυτό και θα παραμείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερον, ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την εκλογή του προέδρου θα προχωρήσουμε σε προγραμματική συνδιάσκεψη και καταστατικό συνέδριο του κόμματος». Τόνισε ότι προσωπικά δεν θα εκλάβει πιθανή εκλογή του ως εν λευκώ εξουσιοδότηση για να φέρει καταστατικές αλλαγές. «Έχει γίνει ήδη αρκετή δουλειά, την οποία δεν πετάμε».
Είπε ότι η σοβαρότερη αλλαγή που πρέπει να γίνει είναι η περιφερειακή ανασυγκρότηση του κόμματος και υποστήριξε ότι «θα πρέπει να γίνουν κάποιες μικρές αλλά κρίσιμες αλλαγές στην εκφώνηση του προγράμματος μας». Ως προς αυτό, ανέφερε ότι «είναι άλλο πράγμα να λες μειώνω τον ειδικό φόρο κατανάλωσης και άλλο να λες επιστρέφω στα 9 δολάρια από τα 25 το κέρδος ανά βαρέλι, είναι άλλο πράγμα να λες ρυθμίζω το target model και άλλο να λες όριο στην τιμή της χονδρικής του ρεύματος από τη ΔΕΗ που την επαναφέρουμε σε δημόσιο έλεγχο, είναι άλλο πράγμα να λες θα μπει φραγμός στην αισχροκέρδεια και άλλο θα μπει διατίμηση στα είδη λαϊκής κατανάλωσης». Σχολίασε πως «το ένα είναι σύγκρουση με τη διαπλοκή με συγκεκριμένο τρόπο που αναιρεί τα υπερκέρδη και κάνει αναδιανομή υπέρ των φτωχών και το άλλο είναι “άλλα λόγια να αγαπιόμαστε”».
Ο ίδιος επιτέθηκε στην κυβέρνηση, για να σχολιάσει ότι «απέναντι σε όλο αυτό, εμείς σύντροφοι αγαπημένοι, εξακοντίζουμε ο ένας στον άλλο κουβέντες για πραξικοπήματα». Είπε ειδικότερα, ότι «τη δευτερομιλία του Στέφανου μετά την υπερψήφιση της πρότασης μομφής, την εξέλαβα ως μια λυπημένη αντίδραση σε ένα αποτέλεσμα που δεν το περίμενε». Σχολίασε ότι «κανείς δεν αμφισβήτησε τη δυνατότητα της ΚΕ να ψηφίζει πρόταση μομφής, κανείς δεν αμφισβήτησε τη δυνατότητα να λάβει απόφαση για τον τρόπο ψηφοφορίας» και πως «ο ίδιος ο Στέφανος φάνηκε να αποδέχεται το αποτέλεσμα, μαζεύοντας την άλλη μέρα πράγματα από το γραφείο του». Πρόσθεσε ότι «ξαφνικά, τέσσερις μέρες μετά άρχισε να χύνεται αυτός ο ποταμός δηλητήριου». «Γιατί δεν πάμε καθαρά και ξάστερα στη βάση για να ψηφήσουμε και να αποφασίσουμε ξανά; Από τους περισσότερους από εσάς μπορώ να δεχτώ ό,τι και να πείτε. Αλλά δεν μπορώ να δεχτώ από τον Αντώναρο ή από τον Σπηλιωτόπουλο να μιλάνε για πραξικοπηματίες», ανέφερε.
Είπε ότι όλοι γνωρίζουν πως αρχικά στήριξε τον Στέφανο Κασσελάκη, προσθέτοντας: «Προσπάθησα να βοηθήσω, συγχώρεσα πάρα πολλές ατιμίες απέναντι μου, δεν βγήκα ποτέ να πω πράγματα δημόσια. Όμως, έτσι δεν πάμε μπροστά και κυρίως δεν νικάμε και λόγω ηγεσίας και λόγω γραμμής».
Φάμελλος: «Το μεγαλύτερο πρόβλημα οι πολιτικές του πρώην προέδρου»
Τα βέλη του προς τον Στέφανο Κασσελάκη έστρεψε ο μέχρι πρότινος επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, Σωκράτης Φάμελλος στην ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. Ο βουλευτής ανέφερε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι «οι πολιτικές επιλογές του πρώην προέδρου που οδήγησαν στην πρόταση μομφής» και πρόσθεσε ότι «οι ασυνεπείς πολιτικές παλινωδίες, η αποσπασματικότητα, η παραβίαση των αποφάσεων του συνεδρίου, με τα παράλληλα φαινόμενα προσωπικής υπερπροβολής και απαξίωσης της συλλογικότητας, δεν μας στέρησαν μόνο ένα καλύτερο αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές αλλά και οδήγησαν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο στη συρρίκνωση της απήχησής μας και στην κοινωνική απαξίωση».
Πιο αναλυτικά η ομιλία του κ. Φάμελλου στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ:
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
προχθές στο Κερατσίνι στην πορεία για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους εγκληματίες νεοναζί της Χρυσής Αυγής, οι σύντροφοι έρχονταν με αγωνία να με ρωτήσουν τι κάνουμε; Πως θα συνεχίσουμε; Τι θα γίνει στο κόμμα μας;
Το ίδιο ερώτημα κυριαρχεί στην κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ενώ το κύμα αποστράτευσης και απογοήτευσης επεκτείνεται. Όπως και η απαξίωση του κόμματος αλλά και των ιδεών μας στην κοινωνία. Όπως εντοπίσαμε και στην προηγούμενη Κεντρική Επιτροπή πριν από 15 ημέρες.
Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση, αλλά πρέπει να ξεκινήσουμε από τους λόγους που μας οδήγησαν στην κομματική και στην πολιτική ένταξη και παραμένουν αναλλοίωτοι.
Να ξεκινήσουμε από αυτά που μας ενώνουν. Οι προοδευτικές ιδέες και αξίες, τα ιδανικά της κοινωνικής απελευθέρωσης και δικαιοσύνης και τα δημοκρατικά ιδεώδη είναι ο ένας πυλώνας και η ανάγκη της συντροφικότητας. Η υπεραξία του «μαζί», ο άλλος πυλώνας που μπορούμε να στηριχτούμε. Αυτά χρειαζόμαστε σήμερα στην ΚΕ, γιατί αυτές οι αξίες δεν έχουν εκλείψει και δεν θα εκλείψουν. Οφείλουμε στις ιδέες και στις αξίες της αριστεράς να βρούμε τη διέξοδο στο λαβύρινθο που βρισκόμαστε με όπλο τη συντροφικότητα.
Γιατί οι αξίες της αριστεράς και η συντροφικότητα αμφισβητούνται πρώτα από όλα μεταξύ μας. Μη μου πείτε ότι δεν σας τρομάζει η τοξικότητα και η ένταση στις αντιδικίες στο νέο πεδίο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, επώνυμα και ανώνυμα, που απέχουν παρασάγγας από τις αξίες της αριστεράς και είναι ξεκάθαρα αντιδημοκρατικές.
Η αριστερά έχει καταγραφεί στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας για τα υψηλά ιδανικά της, την ποιότητα και την ευγένεια των ανθρώπων της. Και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αμαυρώσει αυτή την κοινωνική ιστορική παρακαταθήκη.
Και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αμφισβητεί την παρακαταθήκη της Κυβέρνησης της Αριστεράς, της Κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, της Κυβέρνησης που κράτησε την κοινωνία όρθια και την Ελλάδα δυνατότερη και την έβγαλε από τον κυκεώνα των μνημονίων και της χρεοκοπίας.
Και επειδή πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα οπαδισμού και απειλών, που αμφισβητούν το δημοκρατικό δικαίωμα της άποψης αλλά και την υποχρέωση της τήρησης του καταστατικού, οφείλω να πω ότι αυτές είναι νοοτροπίες και συμπεριφορές άλλων πολιτικών και κοινωνικών χώρων και δεν χωράνε στο σπίτι μας. Ούτε ο αυταρχισμός, ούτε οι κραυγές, ούτε ο στείρος θυμός.
Και οφείλω να στηλιτεύσω το χθεσινό νέο φαινόμενο, τη διαρροή προβοκατόρικων και κακόβουλων δημοσιευμάτων, με στοιχεία μέσα από τα γραφεία μας, όπως έγινε στην περίπτωση του Κώστα Ζαχαριάδη με καθαρά πολιτικά υπονοούμενα χωρίς καμία υπόσταση. Δεν θέλει και πολύ να καταλάβει κανείς τη στόχευση.
Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, προς όλους και όλες αλλά και μεταξύ μας, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στον οποίο αναφέρομαι, των ιδανικών και των αξιών της αριστεράς και της συμπερίληψης, είναι απαραίτητος πολιτικός φορέας για την ελληνική κοινωνία.
Είναι απαραίτητος και για να ασκήσει ουσιαστική και αδέσμευτη αντιπολίτευση απέναντι στον κ. Μητσοτάκη, αλλά και για να αποτελέσει τον πυρήνα της προοδευτικής αντεπίθεσης με στόχο μία προοδευτική Κυβέρνηση. Το κόμμα μας όμως είναι απαραίτητο και για να προστατεύει και να αναπαράγει τις αριστερές, προοδευτικές ιδέες και αξίες.
Για όλους αυτούς τους λόγους -που πιστεύω ότι κανείς και καμία δεν αμφισβητεί- οφείλουμε να πούμε προς όλες τις πλευρές:
Είμαστε και θα είμαστε όλοι και όλες εδώ! Αυτή πρέπει να είναι η συμφωνία της Κεντρικής Επιτροπής. Και θα υπερβούμε ακόμα και τους εαυτούς μας για να μπορέσει να γίνει αυτό πράξη. Για να μην κάνουμε τη χάρη στο σύστημα εξουσίας και στη διαπλοκή που θέλει ένα ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διαλυμένο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Για να δώσουμε τις μεγάλες κοινωνικές μάχες της ποιότητας ζωής, του καλύτερου εισοδήματος, τη μάχη απέναντι στην ακρίβεια, και στα υπερκέρδη των ολιγοπωλίων που στηρίζει ο κος Μητσοτάκης, αλλά και της πρόσβασης στην παιδεία, στην υγεία, στο νερό και το υγιές περιβάλλον, απαιτείται ένας δυνατός, σοβαρός, αξιόπιστος ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Για να δοθεί προοδευτική απάντηση στον κατήφορο του κ.Μητσοτάκη, ο χώρος των δικών μας ιδεών, που είναι ριζοσπαστικές, ισχυρά μεταρρυθμιστικές, ευρωπαϊκές, οικολογικές, δημοκρατικές, πρέπει να είναι ισχυρός.
Δεν μπορεί αυτός ο αγώνας να δοθεί με έναν ρευστοποιημένο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.. Κάτι που συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό, αλλά ιδιαίτερα μετά τις ευρωεκλογές, που παρακολουθούμε την απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Το τελευταίο περιστατικό της μομφής σαφώς μας έχει πληγώσει. Κάναμε πολλές προσπάθειες να το αποφύγουμε. Πρέπει να είμαστε όμως ξεκάθαροι:
Η μομφή επιλέχθηκε και επιδιώχθηκε από τον πρώην πρόεδρο. Υποτιμώντας ότι αυτό θα είναι στίγμα για το κόμμα, υποτιμώντας τη δυνατότητα να φτάσουμε σε εκλογές από τη βάση, που τόσο συχνά ανέφερε αλλά δεν ήθελε να ακούσει τη γνώμη της. Και μάλιστα με τον ίδιο στη θέση του προέδρου μέχρι τις εκλογές νέας ηγεσίας.
Και αυτό κάνει ακόμα πιο υποκριτική την αντίδραση μετά το αποτέλεσμα της μομφής, γιατί μία διαδικασία την επιλέγουμε με βάση το καταστατικό και όχι αν μας συμφέρει το αποτέλεσμα ή όχι. Δεν μπορείς να ζητάς την υποβολή και ψήφιση μομφής και αν χάσεις να τη θεωρείς αντιδημοκρατική.
Όπως είναι και απαράδεκτοι και καταδικαστέοι οι χαρακτηρισμοί των «κουκουλοφόρων» και της «εκτροπής», δείγματα μίας άλλης κουλτούρας και νοοτροπίας εκ μέρους του.
Θεωρώ όμως ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι πολιτικές επιλογές του πρώην προέδρου που οδήγησαν στην πρόταση μομφής.
Οι ασυνεπείς πολιτικές παλινωδίες, η αποσπασματικότητα, η παραβίαση των αποφάσεων του συνεδρίου, με τα παράλληλα φαινόμενα προσωπικής υπερπροβολής και απαξίωσης της συλλογικότητας, δεν μας στέρησαν μόνο ένα καλύτερο αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές αλλά και οδήγησαν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο στη συρρίκνωση της απήχησής μας και στην κοινωνική απαξίωση.
Ο αποκεφαλισμός του προεδρείου της ΚΟ χωρίς εισήγηση της ΠΓ και χωρίς καμία αιτιολογία ή έλλειμα, και η προσπάθεια αλλοίωσης των χαρακτηριστικών μας με την πρόταση καταστατικών ρυθμίσεων -που ευτυχώς απορρίφθηκαν στην επιτροπή καταστατικού- απέδειξαν την απόσταση του πρώην προέδρου από τις ιδέες μας αλλά και από τα χαρακτηριστικά του κόμματός μας.
Δεν ήθελε αυτό το κόμμα, ένα άλλο ήθελε και για αυτό επανέφερε και την πρόταση αλλαγής του ονόματος όπως είχε γίνει και τον Φεβρουάριο με το ερωτηματολόγιο.
Δεν είναι μόνο ότι οι επιλογές του και η πρακτική του δεν αντιστοιχούν στο ρόλο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.. Το σημαντικότερο που ενδιαφέρει και την κοινωνία, είναι ότι αυτές οι επιλογές του Στέφανου Κασσελάκη εξυπηρέτησαν το σχέδιο του Κυριάκου Μητσοτάκη που κάνει πάρτι εις βάρος της κοινωνίας. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ που εισπράττει από τη ρευστοποίησή μας.
Αυτό είναι το μείζον σύντροφοι και συντρόφισσες, ότι οι επιλογές του πρώην προέδρου ήταν σε αντίθεση με τις αξίες της αριστεράς και με τα συμφέροντα της κοινωνίας.
Οφείλουμε να διατυπώσουμε σήμερα τον οδικό χάρτη για την επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Να ξεπεράσουμε και τους δύσκολους μήνες που πέρασαν και το στίγμα της μομφής. Και να ξεπεράσουμε, με δημοκρατικούς όρους, την τοξικότητα που καλλιεργείται.
Η επανεκκίνηση του κόμματός μας απαιτεί έναν ΣΥΡΙΖΑ αξιόπιστο, σοβαρό, δυναμικό για να τον εμπιστευτεί η κοινωνία και να μπορέσει να στηρίξει τις ανάγκες και τα δικαιώματα των πολιτών, να παίξει κεντρικό πολιτικό ρόλο ανατρέποντας τα σχέδια του συστήματος Μητσοτάκη.
Και αυτό πρέπει να εκφράζεται και στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και στις πολιτικές του πρωτοβουλίες κάθε στιγμή. Να κάνουμε επιτέλους πράξη και την Προοδευτική Συμμαχία. Και αυτή η συμμαχία να περιλαμβάνει όλους τους δημιουργικούς ανθρώπους της κοινωνίας και να αγκαλιάζει όλους τους ευάλωτους, όπως και τη νεολαία.
Η άποψή μου για τη διαδικασία του Συνεδρίου και των εκλογών προέδρου έχει εκφραστεί. Οφείλουμε όλες οι οργανώσεις μας να κουβεντιάσουν «ήρεμα και απλά» για την πολιτική μας πρόταση για την επόμενη ημέρα. Και αυτό προϋποθέτει ένα σοβαρό διάλογο στραμμένο στην πολιτική και με την ματιά και την σκέψη στο αύριο, που να καλεί όλο τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ και όσους όσες έχουν αποτραβηχτεί και απογοητευτεί να συμμετέχουν.
Για αυτό και το χρονοδιάγραμμα του Συνεδρίου και των εκλογών πρέπει να δώσει χρόνο για την επανεκκίνηση του κόμματος και την ενεργοποίηση των οργανώσεων. Δεν μπορούμε να ακούμε τα μέλη μόνο όταν ψηφίζουν για πρόεδρο και να μην θέλουμε να συζητάνε πολιτικά οι οργανώσεις και να μη λειτουργούν. Αυτός είναι ο κίνδυνος των fast track διαδικασιών που προτείνουν επιτάχυνση των διαδικασιών.
Φυσικά και οι υποψηφιότητες μπορούν να τροφοδοτήσουν επιπλέον αυτό το διάλογο, αλλά όχι μόνο αυτές. Χρειαζόμαστε ένα πολιτικό σχέδιο.
Οι υποψηφιότητες για τη θέση του προέδρου οφείλουν να εκφράζουν, να εξασφαλίζουν και να εγγυώνται την ενότητα, τη συλλογικότητα. Αλλά και τις αξίες και τις ιδέες της αριστεράς. Και φυσικά να δεσμεύονται για το σεβασμό των συλλογικών οργάνων και των αποφάσεων αυτών, όπου εκεί είχαμε και τη μεγαλύτερη ασυνέπεια.
Δεν είναι και τόσο δύσκολο. Η ΚΟ υπηρέτησε με συνέπεια αυτό το στόχο για 14 μήνες.
Η επιλογή ηγεσίας και μαζί ενός συνεκτικού πολιτικού σχεδίου μας εξασφαλίζει ότι πέρα από το πρόσωπο θα υπάρχει και ομάδα. Που θα βάλει πλάτη την επόμενη ημέρα. Χωρίς παρατράγουδα, χωρίς τοξικότητα, αφού θα έχει ολοκληρωθεί δημοκρατικά η πολιτική συζήτηση. Θα είμαστε όλοι μαζί: χωρίς αρχηγισμούς, χωρίς ΕΓΩ, αλλά και χωρίς πολυφωνική παραφωνία, αυτό μας πλήγωσε.
Πρέπει να το διορθώσουμε τώρα, γιατί θα είμαστε αδικαιολόγητοι απέναντι στην κοινωνία αλλά και στην ιστορία της Αριστεράς».
