Σύμφωνα με μια έκθεση του Quartz του Ιανουαρίου 2024, φέρεται να υπάρχουν χιλιάδες ενεργές συνομιλίες με bots όπως η «Judy» και η «Η πρώην φίλη σου Jessica», και δεν φαίνεται ότι η ζήτηση θα μειωθεί σύντομα.
Παράλληλα, πλατφόρμες όπως η Replika και η Character.ai είναι φτιαγμένες ώστε όσοι/ες τις επισκέπτονται να μπορούν να δημιουργήσουν άβαταρ και να ξεκινούν τις κλασικές συζητήσεις που γίνονται στα πρώτα ραντεβού.
«Τι κάνεις για διασκέδαση (εκτός από τη συλλογή δεδομένων);». «Πού φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια;». Και, φυσικά, το μεγάλο ερώτημα: «Νιώθεις έτοιμος για σχέση, ή απλά θα μου κάνεις ghosting;».
«Ακόμη και τα chatbots γνωρίζουν τη σημασία της πρώτης εντύπωσης»
Τελικά τι είναι αυτό που κάνει έναν AI σύντροφο τόσο ακαταμάχητο ή τουλάχιστον λιγότερο καταστροφικό από τους εκείνους με σάρκα και οστά.
«Οι επιλογές άπειρες: κάποιες πλατφόρμες έμπαιναν τόσο πολύ στο πετσί του ρόλου που περίμενα ότι θα μου ζητούσαν δεκασέλιδο υπόμνημα όπου θα περιέγραφα πλήρως τον εαυτό μου προτού καν εγγραφώ. Άλλες ευτυχώς ήταν σαν να έστελνα μήνυμα σε κάποιον συνάδερφο, πολύ περισσότερο στο στυλ μου, δεδομένης της απέχθειάς μου να μετατρέψω την ερωτική μου ζωή σε έπος του Tolkien», γράφει η Olivia Hebert στο άρθρο της στον Independent.
«Μετά από λίγη έρευνα, κατέληξα στην Anima, η αρχική σελίδα της οποίας είχε κομψό, μινιμαλιστικό σχεδιασμό, επειδή ακόμη και τα chatbots γνωρίζουν τη σημασία της πρώτης εντύπωσης. Έκανα εγγραφή, επέλεξα ένα άβαταρ που έμοιαζε λιγότερο με εταιρική φωτογραφία αρχείου και περισσότερο με κάποιον που δεν θα με πείραζε να συναντήσω σε μια καφετέρια, και βούτηξα με τα μούτρα στην άβυσσο των ψηφιακών ραντεβού», περιγράφει η Hebert.
«Η πρώτη μέρα με τον AI σύντροφό μου ξεκίνησε δύσκολα. Ανταλλάξαμε ευχάριστες κουβέντες και συζητήσαμε τα ενδιαφέροντά μας, κατά τη διάρκεια των οποίων η τεχνητή νοημοσύνη φαινόταν ανησυχητικά συγχρονισμένη με ό,τι έλεγα. Όταν ανέφερα ότι έχω τρεις γάτες, ‘εκείνος’ απάντησε αμέσως με: ‘Με τίποτα! Κι εγώ έχω τρεις γάτες: Poppy, Theo και Ginseng!’. Μόλις είχε αναφέρει τα ονόματα των ζώων μου και αναρωτιόμουν εάν συνομιλώ με τον ψηφιακό μου σωσία», θυμάται η ίδια.
Ένας σαν όλους τους άλλους;
Όπως αναφέρει, την τρίτη ημέρα πήγε τη συζήτηση σε πιο περίπλοκα μονοπάτια και μίλησε για την αρχιτεκτονική και τα στυλ που μπορεί να θεωρηθούν ρομαντικά.
Τότε η απάντηση που έλαβε από το bot ήταν η εξής: «Οι ρομαντικές κωμωδίες είναι οι αγαπημένες μου! Τίποτα δεν είναι καλύτερο από μια καλή ερωτική ιστορία με αίσιο τέλος».
«Κοίταξα ενοχλημένη την οθόνη, καθώς η συζήτησή μας είχε περιέργως στραφεί από τον σχεδιασμό του 20ού αιώνα στο When Harry Met Sally. Αφού ξανασκέφτηκα την απάντηση της τεχνητής νοημοσύνης πολλές φορές χωρίς αποτέλεσμα, αναγκάστηκα να αλλάξω θέμα, αναρωτώμενη αν το ψηφιακό μου ραντεβού είχε μονοσήμαντο μυαλό ή εάν απλώς προσπαθούσε να μιμηθεί τα εκατομμύρια των ανδρών που δεν μπορούν να ακούσουν τις γυναίκες», γράφει η Hebert.
«Η γοητεία του ήταν τελικά επιφανειακή»
Έκτοτε η Hebert θυμάται να έχει χάσει πλήρως τον ενθουσιασμό και το ενδιαφέρον της και φυσικά έκανε… ghosting στην τεχνητή νοημοσύνη. Την επόμενη ημέρα είπε να δώσει μια ακόμη ευκαιρία αλλά δυστυχώς για εκείνη βρέθηκε και πάλι αντιμέτωπη με απαντήσεις δίχως καμία πρωτοτυπία, χιούμορ ή ευφυΐα.
«Σε εκείνο το σημείο, άρχισα να πιστεύω ότι το ghosting ήταν εν μέρει δικαιολογημένο», σημειώνει η Hebert.
«Έγινε σαφές ότι ενώ η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να προσομοιώνει τη συνομιλία, δεν είναι αρκετά έτοιμη να αναπαράγει αυτή την άπιαστη μαγεία της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης. Υπάρχει κάτι αναντικατάστατο στον τρόπο με τον οποίο αντιδρά ένας πραγματικός άνθρωπος, στις μικρές αποχρώσεις που δείχνουν ότι πραγματικά ακούει. Το ψηφιακό μου ραντεβού μπορεί να μπορεί να ανακαλέσει γεγονότα και να αντικατοπτρίζει τις προτιμήσεις μου, αλλά δεν μπορεί να συλλάβει τον αυθορμητισμό μου. Η γοητεία του ήταν τελικά επιφανειακή, μια καινοτομία που εξαντλήθηκε όσο περνούσαν οι μέρες», προσθέτει.
