Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος με το ξεκίνημα της συγκομιδής της πράσινης ελιάς, οι έμποροι του είδους συνεχίζουν να παίρνουν τις ελιές των παραγωγών με «ανοιχτή τιμή», μια τακτική που δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί ιδιαίτερα φέτος με τα προβλήματα του παρατεταμένου καύσωνα και παράλληλα της λειψυδρίας.
Η εφαρμογή του μέτρου των ελεύθερων τιμών, χρόνια τώρα, συνιστά αθέμιτη εμπορική πρακτική, με βάση και τον ψηφισθέντα νόμο 4792/2021, που ενσωμάτωσε την Οδηγία 2019/633 περί αθέμιτων εμπορικών πρακτικών εφοδιασμού γεωργικών προϊόντων, θα πρέπει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να πάρει πρωτοβουλίες ώστε να διασφαλίζεται η δίκαιη και ισότιμη σχέση πωλητή – αγοραστή και να λάβει μέτρα προστασίας του αγροτικού εισοδήματος των ελαιοπαραγωγών που πλήττονται από τις συνθήκες καλλιέργειας με την ανομβρία, την αδυναμία άρδευσης των ελαιόδεντρων, αλλά και τη διεθνή συγκυρία στον καθορισμό των τιμών της βρώσιμης ελιάς και του ελαιόλαδου.
Κι αν για τα άλλα αγροτικά προϊόντα το θέμα δεν είναι τόσο καθοριστικό, για την παραγωγή της ελιάς υπάρχει μια ιδιαιτερότητα – επισημαίνουν οι παραγωγοί – και αυτή είναι στον τρόπο χρήσης του καρπού της ελιάς ως βρώσιμη ή ως ελαιοποιήσημη. Αν δηλαδή ο παραγωγός ξέρει εκ των προτέρων την τιμή της βρώσιμης ελιάς, πράσινης στην αρχή και μαύρης στη συνέχεια, τότε μπορεί και ο ίδιος να εκτιμήσει και να αποφασίσει αν τον συμφέρει να πουλήσει την ελιά για βρώσιμη ή να την κρατήσει για να την κάνει λάδι.
Ποιος θα παρέμβει για να δοθεί οριστική λύση στο πρόβλημα, ο δήμος, η περιφέρεια, το υπουργείο;
Ένα άλλο σοβαρό θέμα αντιμετωπίζουν σαράντα περίπου παραγωγοί-ελαιοκαλλιεργητές* από τους Γόννους στην περιοχή «Καραδημηρλέρι», μια περιοχή στα όρια Γόννων – Ροδιάς, των δήμων Τεμπών και Τυρνάβου.
Η απόφαση της επιτροπής καθορισμού των ορίων μεταξύ των τότε κοινοτήτων Γόννων-Ροδιάς του 1955, ορίζει τα όρια των δύο χωριών και φαίνεται καθαρά ότι τα όρια αυτά είναι επί πλέον δύο με τρία χιλιόμετρα δυτικότερα των Γόννων. Οι παραγωγοί, δηλαδή, έχουν τίτλους ιδιοκτησίας εγγεγραμμένους στο πρώην υποθηκοφυλακείο Ολύμπου, αλλά στους χάρτες του εθνικού κτηματολογίου τα κτήματα αυτά φαίνεται να ανήκουν στην Δ.Κ. Ροδιάς του δήμου Τυρνάβου.
Σε ερώτηση παραγωγού στο δήμο Τεμπών αν γνωρίζουν τα όρια των κτημάτων Γόννων-Ροδιάς, κανένας δεν ήξερε τίποτα. Προσκομίστηκε στο δήμο Τεμπών η απόφαση του 1955 για να ελεγχθεί μη τυχόν υπάρχει καινούργια απόφαση που να αναιρεί τα σύνορα αυτά, αλλά τέτοια απόφαση δεν υπάρχει και ο δήμος δηλώνει ότι τα όρια είναι αυτά της απόφασης του 1955.
Το πρόβλημα των παραγωγών εστιάζεται στο γεγονός ότι ενώ έκαναν τις δηλώσεις των κτημάτων τους στο Κτηματολόγιο του δήμου Τεμπών στον Πυργετό, έχουν πρόβλημα σε τυχόν πώληση ή μεταβίβαση ενός κτήματος γιατί οι συμβολαιογράφοι βλέπουν στο χάρτη ότι η περιοχή ανήκει στην Δ.Κ. Ροδιάς και ζητάνε από τους παραγωγούς – με δικό τους κόστος φυσικά – την αλλαγή των συμβολαίων τους ως μη νόμιμα.
Άρα ο δήμος με δικές του ενέργειες προς το Εθνικό Κτηματολόγιο θα πρέπει να διορθώσει το λάθος και αυτό ζητάνε και οι παραγωγοί. Το θέμα βρίσκεται σε εκκρεμότητα. Επίσης εξακολουθεί χρόνια τώρα η καταστροφή των ελαιόδεντρων της συγκεκριμένης περιοχής από μεγάλα ζώα, αγελάδες, ελευθέρας βοσκής. Οι ελαιοπαραγωγοί έχουν διαχρονικά υποστεί τεράστια ζημιά, αναγκάστηκαν με δικό τους κόστος να περιφράξουν ολόκληρα χιλιόμετρα των κτημάτων τους, αλλά τα ζώα λόγω του μεγάλου όγκου και μεγέθους τους καταστρέφουν τα συρματοπλέγματα και μπαίνουν στα κτήματα, σπάνε τα κλαδιά των δέντρων, προτιμώντας μάλιστα καλλιέργειες που ποτίζονται.
Και στο παρελθόν υπήρξαν προσφυγές παραγωγών στη δικαιοσύνη, που εκκρεμούν ακόμα ενώ εκτός από τους φράχτες χιλιομέτρων αναγκάστηκαν να κάνουν χρήση καμερών νυκτός όπου καταγράφονται οι κινήσεις των ζώων και όχι μόνο. «Να καλλιεργούμε να θέλουμε να μείνουμε στον τόπο μας, εμείς και τα παιδιά μας και να μην μπορούμε ούτε εμείς αλλά ούτε και οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι γι’ αυτό να περιφρουρήσουν τις περιουσίες μας από κάποιους διαχρονικά ασυνείδητους, είναι άδικο», λένε οι παραγωγοί της περιοχής αυτής.
Κείμενο – φωτογραφίες: Δημ. Ζ. Γουγουλιάς
