Ο Ντόναλντ Τραμπ θα πρέπει να πληρώσει τουλάχιστον 300.000 στερλίνες ως δικαστικά έξοδα στην εταιρεία ενός Βρετανού πρώην πράκτορα, εναντίον του οποίου είχε προσφύγει μετά τη δημοσιοποίηση μιας αμφιλεγόμενης έκθεσης, που τον συνέδεε με τη Ρωσία.
Η έκθεση του πρώην κατασκόπου Κρίστοφερ Στιλ για τις υποτιθέμενες σχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ με τη Μόσχα προκάλεσε πολιτική θύελλα το 2017.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ –και εκ νέου υποψήφιος για την προεδρία– προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου επικαλούμενος τον νόμο περί προστασίας προσωπικών δεδομένων.
Η αναφορά του Στιλ περιείχε ακατέργαστες, μη επαληθευμένες πληροφορίες και αναφερόταν επίσης σε ένα υποτιθέμενο βίντεο ερωτικού περιεχομένου.
Ο Τραμπ στρεφόταν εναντίον της ιδιωτικής εταιρείας πληροφοριών του Στιλ, την Orbis Business Intelligence και ζητούσε αποζημίωση για ηθική βλάβη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Όμως την 1η Φεβρουαρίου η βρετανική δικαιοσύνη απέρριψε την προσφυγή του.
Με τη σημερινή απόφαση, την οποία επικαλείται το βρετανικό πρακτορείο PA, η δικαστής που είχε αναλάβει την υπόθεση κρίνει ότι ο Τραμπ θα πρέπει να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα του Όρμπις, ενός πρώην πράκτορα της βρετανικής MI6, «για το σύνολο της προσφυγής».
Η εταιρεία υπολόγισε ότι τα έξοδα ξεπερνούν τις 600.000 λίρες (703.670 ευρώ) αλλά η δικαστής διέταξε τον Τραμπ να καταβάλει μόνο 300.000, μέχρις ότου άλλο, ειδικό δικαστήριο, καθορίσει το ακριβές ποσό.
Η έκθεση που συνέταξε ο Στιλ κατά παραγγελία των Δημοκρατικών, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, για τις προεδρικές του 2016 ανέφερε ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν «στήριξε και κατεύθυνε» μια επιχείρηση προβολής της υποψηφιότητας του Τραμπ «επί τουλάχιστον πέντε χρόνια».
Ορισμένοι από τους ισχυρισμούς αυτούς αποτέλεσαν αντικείμενο της έρευνας του ειδικού εισαγγελέα Ρόμπερ Μιούλερ ο οποίος, αφού εξέτασε επί δύο χρόνια την υπόθεση, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν αποδείξεις περί ρωσικής ανάμιξης στην προεκλογική εκστρατεία, όχι όμως και αθέμιτη σύμπραξη της ομάδας του Τραμπ με τη Μόσχα.
Ο πρώην πρόεδρος παραδέχτηκε ότι ο Όρμπις δεν ήταν υπεύθυνος για τη δημοσιοποίηση της έκθεσης, που κυκλοφόρησε εν αγνοία της εταιρείας, αλλά θεωρούσε ότι εκείνη «χειρίστηκε» τα στοιχεία που περιλαμβάνονταν στο εν λόγω έγγραφο.
