«Δεν ξεχνώ… 57 ψυχές ζητούν δικαίωση». Φορώντας μπλούζα με το συγκεκριμένο μήνυμα για την τραγωδία των Τεμπών, ο Λαρισαίος υπερμαραθωνοδρόμος, Νίκος Κόντης, θα τρέξει 400 χλμ στη μνήμη των ανθρώπων, που είδαν το νήμα της ζωής τους να κόβεται, όταν το επιβατικό τρένο, στο οποίο επέβαιναν με προορισμό τη Θεσσαλονίκη, συγκρούστηκε με μια εμπορική αμαξοστοιχία.
Η εκκίνηση δόθηκε στις 8:00 το πρωί του Σαββάτου (24/2) από τον σταθμό Λαρίσης, από όπου ξεκίνησε η μοιραία επιβατική αμαξοστοιχία.
Μαζί με τον Νίκο Κόντη τρέχει και ο Χριστόφορος Κωνσταντινίδης, που η μητέρα του είναι θύμα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος.
Στα Τέμπη, στο σημείο όπου πριν από 12 μήνες «πάγωσε» ο χρόνος, θα φτάσουν μετά από τέσσερις ημέρες
Οι δυο τους τρέχουν κρατώντας ένα κερί, το οποίο θα ανάβουν σε κάθε μεγάλο σιδηροδρομικό σταθμό που θα συναντούν στην διαδρομή τους, όπου θα σταματούν και θα φωνάζουν τα ονόματα και των 57 θυμάτων.
Στα Τέμπη, στο σημείο όπου πριν από 12 μήνες «πάγωσε» ο χρόνος, θα φτάσουν μετά από τέσσερις ημέρες, στις 27 Φεβρουαρίου περίπου τα μεσάνυχτα, οπότε και συνέβη η τραγωδία.
«Είναι στη μνήμη των παιδιών αυτών»
Ο Νίκος Κόντης μίλησε στο Action24 για την προσπάθειά του και ενημέρωσε πως θα τρέχει από σήμερα, Σάββατο (24/2), έως και την Τρίτη για να φτάσει στο «σημείο μηδέν», όπως αποκάλεσε το σημείο του δυστυχήματος.
«Η κίνηση δεν είναι συμβολική. Οι περισσότεροι κάθονται και βλέπουν και κρίνουν από μακριά.Εγώ αποφάσισα να κάνω ενέργειες μαζί με όσους έχασαν τα αγαπημένα τους άτομα, τους τραυματίες και όλο τον κόσμο που πιστεύει ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, για να ζήσουμε πιο ελεύθερα, πιο δημοκρατικά και πιο δίκαια», είπε ο Νίκος Κόντης, μιλώντας στο Action24 για την προσπάθειά του, κρατώντας ένα πανό με το σύνθημα «Δεν ξεχνώ», αλλά και μία λίστα με τα ονόματα των θυμάτων.
Και συμπλήρωσε: «Αυτή η κίνηση που κάνω είναι στη μνήμη των παιδιών αυτών, σε αυτές τις ψυχές, που θα τρέξω μαζί τους».
Απαντώντας σε όσους εκφράζουν ανησυχίες για την ασφάλεια του, καθώς θα τρέχει στον δρόμο, ανάμεσα σε οχήματα, ο ίδιος ανέφερε πως αισθάνεται πιο ασφαλής να τρέξει μέχρι τα Τέμπη από το να μπει στο τρένο.
«Νιώθω πιο ασφαλής να πάω με τα πόδια στο σημείο μηδέν, από το να ταξιδέψω με το τρένο», δήλωσε ειδικότερα και κατήγγειλε πως ακόμα και τώρα, έναν χρόνο μετά, «το δίκτυο είναι πολύ ελλιπές».
Με τη σειρά του, ο Χριστόφορος Κωνσταντινής επεσήμανε: «Δεν ξεχνάμε ούτε εμείς, ούτε ο ελληνικός λαός… 57 νεκροί και 180 τραυματίες. Ένας λαός φωνάζει για δικαιοσύνη, οι υπεύθυνοι κρύβονται πίσω από τις ασυλίες τους και κουνούν το δάχτυλο, τα βαγόνια θανάτου λειτουργούν κανονικά, όπως και πριν».
