«Τα σχολεία παίρνουν νερό. Τα παιδάκια είναι πολύ δύσκολο να τα βάλουμε σε σχολεία με ακατάλληλο νερό. Πρόκειται για ένα πρόβλημα δυσεπίλυτο και θα παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στο αν θα ανοίξουν τα σχολεία», επισήμανε μιλώντας στην εκπομπή της ΕΡΤ «Επίλογος» και τον Απόστολο Μαγγηριάδη η πρόεδρος του ΤΕΕ Μαγνησίας, Νάνσυ Καπούλα, αναφορικά με την διαδικασία αποκατάστασης και την «επόμενη μέρα» στη Μαγνησία, μετά από την σαρωτική καταστροφή με τις πλημμύρες που έφερε η κακοκαιρία Daniel.
Ειδικότερα, για τη λειτουργία των σχολείων στη Μαγνησία, ανέφερε:
«Κάναμε χθες ελέγχους στο Τεχνικό Επιμελητήριο Μαγνησίας μαζί με την ΚΤΥΠ, δηλαδή την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου του ΥΠΟΜΕΔΙ για τις Κτιριακές Υποδομές, το Τμήμα Καταστροφών, επιθεωρ’ησαμε σχολεία στα οποία είχαμε ενδείξεις ότι έχουμε πλημμυρικά φαινόμενα. Σε επίπεδο υποδομών στο πολεοδομικό συγκρότημα δεν έχουμε πολύ μεγάλα προβλήματα. Τα σχολεία παίρνουν νερό. Τα παιδάκια είναι πολύ δύσκολο να τα βάλουμε σε σχολεία με ακατάλληλο νερό. Δεν είναι εύκολο τεχνικά να απομονώσεις τις βρύσες από την υγιεινή, διότι τα σχολεία είναι παλιά, δεν έχουν πίνακες υδροληψίας και δεν μπορείς να κόψεις ούτε το νερό από τις τουαλέτες. Έχει εξελιχθεί αυτό σε ένα πρόβλημα δυσεπίλυτο και θα παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στο αν θα ανοίξουν τα σχολεία».
Ακόμη, ως προς την στατικότητα των κτιρίων, σημείωσε: «Έχουμε προφανώς πολύ σοβαρό πρόβλημα στο Πήλιο, διότι εκεί τα εδάφη λόγω της έντονης και πολυήμερης βροχόπτωσης σίγουρα έχουν αλλάξει συμπεριφορά. Τα εδάφη του Πηλίου ούτως ή άλλως έχουν διάφορα θέματα και έχουμε δώσει από την πρώτη στιγμή οδηγίες να είναι πολύ προσεκτικοί γιατί τα κατολισθητικά φαινόμενα εννοείται ότι μπορεί να εξελιχθούν ακόμα και μια εβδομάδα μετά – και πολλές μέρες μετά.
Σε ότι αφορά το Πήλιο οτιδήποτε φανεί περίεργο στο σπίτι ή κάποια κάποια ρωγμή θα πρέπει να ενημερώνουν οι κάτοικοι. Περνάνε κλιμάκια του τμήματος καταστροφών – θα αρχίσουν να περνάνε από το πολεοδομικό συγκρότημα και θα αρχίσουν να επιχειρούν και στο Πήλιο.
Σχετικά με τα πλημμυρισμένα σπίτια εκεί εννοείται ότι έχουμε πλέον μια καινούργια συνθήκη, η οποία μπορεί να δημιουργήσει υποσκαφή θεμελίων. Το φαινόμενο, όπως βλέπουμε, δεν υποχωρεί ή υποχωρεί με πολύ αργό ρυθμό, οπότε και εκεί όλο το υπέδαφος και το τμήμα όπου θεμελιώνεται ένα σπίτι, αλλάζει εντελώς στοιχεία. Συνεπώς και η συμπεριφορά του εδάφους θα είναι διαφορετική από τη στιγμή που θα υποχωρήσουν τα ύδατα.
Και εκεί θα πρέπει να υπάρξει μεγάλη προσοχή και να γίνουν έλεγχοι τρωτότητας σε κτίρια τα οποία βρίσκονται τόσες μέρες βυθισμένα.
Όλα αυτά τα λέμε, θέλω να το διευκρινίσω, όχι να δημιουργήσουμε πανικό στον κόσμο, αλλά είναι δεδομένο ότι αυτή η θεομηνία μας έχει δώσει συνέπειες και παραμέτρους στις οποίες πρέπει να είμαστε έντιμοι, ειλικρινείς, επιστημονικά τεκμηριωμένοί και προσεκτικοί. Και έχει αποδειχθεί ότι η πρόληψη τελικά σώζει ζωές. Άρα όπου λειτουργούμε με τους κανόνες της πρόληψης είναι για καλό – και θα πρέπει πλέον να το βάζουμε στη σωστή μεθοδολογία».
Για τον χρόνο που θα χρειαστεί για να τη επιστροφή στην κανονικότητα στην περιοχή, υπογράμμισε:
«Tο Πήλιο έχει δεχθεί ένα πρωτοφανές κύμα και παρόλο που είναι ένα βουνό το οποίο κατά καιρούς μας έχει δώσει αστοχίες, όπως και στον Ιανό για παράδειγμα, το ανατολικό τμήμα, αυτή τη φορά είναι κατακερματισμένο το οδικό δίκτυο σε πολλά σημεία. Επιχειρούν συνεργεία της περιφέρειας και του στρατού και πολλά τμήματα έχουν αποκατασταθεί προσωρινά για να μπορεί να γίνει η κυκλοφορία και βεβαίως να λύσουμε το θέμα των αποκλεισμένων οικισμών. Όμως το θέμα της θεομηνίας έχει αφήσει προβληματικές καταστάσεις σε πολλά επίπεδα. Θα αναφέρω ένα επίσης που συμβαίνει πρώτη φορά: το υδροδοτικό σύστημα του πολεοδομικού συγκροτήματος. Οι εγκαταστάσεις έχουν διαλυθεί ολικά.
Στις βρύσες τρέχει μη πόσιμο νερό, ακατάλληλο δηλαδή για οποιαδήποτε ανθρώπινη χρήση. Αυτό σημαίνει χιλιάδες νοικοκυριά, περίπου 80.000 καταναλωτές. Και υπάρχει θέμα σοβαρό υγειονομικό το οποίο έχει βεβαίως ανακοινώσει το υπουργείο Υγείας, αλλά θα πρέπει πλέον να ενσκήψει η Πολιτεία και με άλλα μέτρα. Διότι όπως διαπιστώνουμε εδώ πλέον αυξάνεται ο μέσος όρος ανάγκης και κατανάλωσης σε εμφιαλωμένο νερό, ένας μέσος όρος στον οποίο δεν ξέρουμε τα νοικοκυριά και οι οικογένειες πόσο μπορούν να αντέξουν».
Πηγή: ΕΡΤ
