Όταν ο κομμουνιστής δήμαρχος της Λάρισας Αριστείδης Λαμπρούλης κατάφερνε να «προικίσει» την Λάρισα με ένα αποτελεσματικό αντιπλημμυρικό έργο, οι αντίπαλοι του και όχι μόνον τον κατηγόρησαν ότι «έφαγε λεφτά». Τον αποκάλεσαν «κλέφτη». Συνηθίζονται κάτι τέτοια σε αυτήν την χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας όπου θριαμβεύει πολύ συχνά ο βαλκανικός λαϊκισμός.
Το έργο του Λαμπρούλη έσωσε έκτοτε την Λάρισα από τις πλημμύρες μέχρι και σήμερα. Η υποδομή του έργου φαίνεται πως ανθίσταται αποτελεσματικά και στα πιο ακραία φαινόμενα όπως η κακοκαιρία «Daniel» που έπληξε με σφοδρότητα τα τελευταία εικοσιτετράωρα την Θεσσαλία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Ήταν λοιπόν κλέφτης αυτός που έσωσε την πόλη. Αντίθετα, είναι καλοδεχούμενος ο κάθε «εθνοσωτήρας» ο οποίος με υποσχέσεις και παράλογες δεσμεύσεις χωρίς έργα υφαρπάζει τις ψήφους και στήνει πολιτικές εξουσίες, τοπικές ή και ευρύτερες.
Αυτό το έργο το έχουμε δει συχνά σε αυτήν την χώρα. Ο Αριστείδης Λαμπρούλης δεν ήταν κανένας μελλοντολόγος. Δεν είχε ιδιαίτερες γνώσεις ως προς την πορεία του πλανήτη προς μία ως φαίνεται οδυνηρή κλιματική αλλαγή. Τότε στην δεκαετία του ’80 δεν φαινόταν τίποτε στον ορίζοντα και τίποτε δεν θα μπορούσε να ταράξει την μακαριότητα μας. Ο τότε Δήμαρχος απλά σκέφτηκε λογικά και έπραξε ανάλογα.
Σήμερα οι πάντες μας κατακλύζουν με «οράματα» και «σχέδια», με υποσχέσεις και δήθεν δεσμεύσεις για συνολικές μεταρρυθμίσεις και ανορθολογισμό της δημόσιας ζωής. Και κάθε ημέρα αποδεικνύεται πως η καθημερινότητα του πολίτη γίνεται όλο και πιο παράλογη, απάνθρωπη και σε πολλές περιπτώσεις που είναι όλο και περισσότερες επικίνδυνη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Είπαν κλέφτη αυτόν που τους έσωσε. Τους πραγματικούς κλέφτες τους θεωρούν σωτήρες. Κάποια στιγμή θα πρέπει να διαλέξουμε και να αναρωτηθούμε. Τι ακριβώς ζητάμε από τους πολιτικούς μας;
