Οι πωλήσεις τεχνητών διαμαντιών που καλλιεργήθηκαν στο εργαστήριο αυξήθηκαν στις ΗΠΑ κατά 16% το 2023 από το 2022, σύμφωνα με τον Edahn Golan, αναλυτή του κλάδου.
Millennials και Generation Z προτρέπουν μέσω των social media στην επιλογή τεχνητών πολύτιμων λίθων έναντι πραγματικών, για λόγους βιωσιμότητας και ηθικής.
Τελικά, το κατά πόσο οι τρόποι παρασκευής ενός διαμαντιού στο εργαστήριο συνάδει με τους όρους βιωσιμότητας για τον πλανήτη και το περιβάλλον σηκώνει μεγάλη συζήτηση, με τους ειδικούς να εκφράζουν εκατέρωθεν διαφωνίες, κυρίως όσον αφορά τη μεγάλη κατανάλωση ενέργειας που απαιτείται γι’ αυτήν τη δουλειά.
Κυρίως ενέργεια από καύση άνθρακα
Ορισμένες εταιρείες χρησιμοποιούν ενέργεια προερχόμενη από ΑΠΕ ή έχουν τις εκπομπές που απαιτούνται για να αντισταθμιστούν με πιστώσεις άνθρακα, οι οποίες πληρώνουν για δραστηριότητες όπως η φύτευση δέντρων, που δεσμεύουν άνθρακα.
Αυτές όμως δεν αποτελούν τον κανόνα για τα διαμάντια που καλλιεργούνται στο εργαστήριο, σύμφωνα με το AP.
Πολλές εταιρείες, αναφέρει ο συντάκτης του σχετικού άρθρου, έχουν έδρα στην Ινδία, όπου περίπου το 75% της ηλεκτρικής ενέργειας προέρχεται από την καύση άνθρακα. Χρησιμοποιούν ισχυρισμούς όπως «αειφόρος» και «φιλικός προς το περιβάλλον» στους ιστότοπούς τους, αλλά δεν δημοσιεύουν τις εκθέσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων και δεν είναι πιστοποιημένοι από τρίτους.
Η Κίνα είναι η άλλη χώρα μεγάλης παραγωγής διαμαντιών. Οι Henan Huanghe Whirlwind, Zhuhai Zhong Na Diamond, HeNan LiLiang Diamond, Starsgem Co. και Ningbo Crysdiam περιλαμβάνονται στους μεγαλύτερους κατασκευαστές. Από αυτούς, σύμφωνα με το AP, ουδείς απάντησε σε αιτήματα για σχόλια ούτε ανάρτησε λεπτομέρειες σχετικά με την προέλευση της ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιεί.
Για την ιστορία, πάντως, περισσότερο από το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας της Κίνας προήλθε από άνθρακα το 2023.
«Πράσινη» εξαπάτηση
Απέναντι στους ισχυρισμούς ορισμένων εταιρειών, όπως της VRAI, θυγατρική της Diamond Foundry, ότι διαθέτει χυτήριο μηδενικών εκπομπών στο Wenatchee της Ουάσιγκτον, το οποίο λειτουργεί με υδροηλεκτρική ενέργεια από τον ποταμό Κολούμπια και πως η δύναμη που χρησιμοποιεί το VRAI για την καλλιέργεια ενός διαμαντιού είναι «περίπου το ένα δέκατο της ενέργειας που απαιτείται για την εξόρυξη», ο Πολ Ζιμίνσκι, κορυφαίος αναλυτής της παγκόσμιας βιομηχανίας διαμαντιών αντιπαραθέτει ότι οι εταιρείες που είναι διαφανείς σχετικά με την αλυσίδα εφοδιασμού τους και χρησιμοποιούν ΑΠΕ, όπως η παραπάνω, αποτελούν μόνο ένα πολύ μικρό μέρος της παραγωγής.
Σύμφωνα με τον ίδιο, «πολλές εταιρείες επικαλούνται ισχυρισμούς περί πρακτικών φιλικών προς το περιβάλλον, όταν δεν κάνουν πραγματικά τίποτα φιλικό προς το περιβάλλον».
Πώς γίνεται
Η παραγωγή εργαστηριακού διαμαντιού διαρκεί εβδομάδες, υποβάλλοντας τον άνθρακα σε υψηλή πίεση και θερμοκρασία που μιμούνται τις φυσικές συνθήκες υπό τις οποίες σχηματίζονται διαμάντια κάτω από την επιφάνεια της Γης.
Η τεχνολογία χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του 1950, αλλά τα διαμάντια που παράγονται αξιοποιούνται κυρίως σε βιομηχανίες όπως η κοπή πέτρας, η εξόρυξη και τα οδοντιατρικά εργαλεία.
Με την πάροδο του χρόνου τα εργαστήρια, ή τα χυτήρια, έχουν εξελιχθεί τεχνολογικά, καλλιεργώντας πολύτιμους λίθους πολύ κοντά στους αληθινούς και μειώνοντας το κόστος παραγωγής.
Αυτό σημαίνει ότι οι καλλιεργητές διαμαντιών μπορούν να κατασκευάσουν όσες πέτρες θέλουν και να επιλέξουν το μέγεθος και την ποιότητά τους, γεγονός που προκαλεί γρήγορη πτώση των τιμών. Τα φυσικά διαμάντια χρειάζονται δισεκατομμύρια χρόνια για να σχηματιστούν και είναι δύσκολο να βρεθούν, καθιστώντας την τιμή τους σταθερά υψηλή.
Τα διαμάντια, είτε καλλιεργούνται στο εργαστήριο είτε φυσικά, είναι χημικά πανομοιότυπα και εξ ολοκλήρου κατασκευασμένα από άνθρακα. Οι ειδικοί είναι εκείνοι που μπορούν να διακρίνουν μεταξύ των δύο.
Ανταγωνισμός και Μάρκετινγκ
Με τις χαμηλότερες τιμές για την καλλιέργεια στο εργαστήριο και τους νέους να τα προτιμούν όλο και περισσότερο, τα καλλιεργούμενα διαμάντια έχουν κλέψει μερίδιο αγοράς από τα φυσικά.
Παγκοσμίως, τα διαμάντια που καλλιεργούνται στο εργαστήριο αποτελούν πλέον το 5%-6% της αγοράς και η μάχη του μάρκετινγκ είναι σε εξέλιξη.
Η βιομηχανία εξόρυξης διαμαντιών και ορισμένοι αναλυτές προειδοποιούν ότι τα διαμάντια που καλλιεργούνται στο εργαστήριο δεν θα έχουν αξία με την πάροδο του χρόνου.
«Πέντε έως δέκα χρόνια στο μέλλον, νομίζω ότι θα υπάρξουν πολύ λίγοι πελάτες που θα είναι πρόθυμοι να ξοδέψουν χιλιάδες δολάρια για ένα εργαστηριακό διαμάντι. Νομίζω ότι σχεδόν όλα θα πωλούνται στην τιμή των 100 δολαρίων ή ακόμα και χαμηλότερα», λέει ο Ζιμίνσκι, προβλέποντας ότι τα φυσικά διαμάντια θα συνεχίσουν να πωλούνται σε χιλιάδες και δεκάδες χιλιάδες δολάρια.
Μάλιστα, ο ίδιος υποστηρίζει ότι «το πιο “πράσινο” διαμάντι είναι ένα διαμάντι που έχει επαναχρησιμοποιηθεί ή ανακυκλωθεί γιατί δεν χρησιμοποιεί ενέργεια».
Πηγή: ΟΤ
